Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΧΕΙ ΤΟΥΜΠΑΝΟ

Δύο είναι τα κυριότερα πολιτικά  θέματα της διεθνούς επικαιρότητας, η συμφωνία των Πρεσπών και τα δραματικά γεγονότα της Βενεζουέλας . Ας δούμε  λοιπόν ψύχραιμα την παγκόσμια απήχησή τους και τον τρόπο που παρουσιάζονται έξω από τους  παραμορφωτικούς κυβερνητικούς φακούς της χώρας μας, αρχίζοντας από το πρώτο, που μας αφορά και άμεσα:

Το έγκυρο πολιτικό περιοδικό ΤΙΜΕ χαρακτηρίζει τη συμφωνία για το Σκοπιανό καταστροφική αλλά κυρίως ανησυχητική για τη Δημοκρατία. Μεταξύ πολλών άλλων, καθόλου κολακευτικών και για τη χώρα μας και την πολιτικής της ηγεσία που συνέργησε με την Ευρωπαϊκή Ένωση , αναφέρει «Η συμφωνία για αλλαγή ονόματος της Μακεδονίας είναι ένας θρίαμβος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ανησυχητική για τη Δημοκρατία»

Ντρέπομαι ακόμα και να επαναλάβω τα όσα καταμαρτυρεί το σχετικό άρθρο στον Πρωθυπουργό μας για ανάμιξη στη δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ και τον Στρατό, για αγνόηση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, για ‘’ δελεασμό’’  των αντιτιθέμενων στη συμφωνία με την υπόσχεση κυβερνητικών θέσεων και πολιτικό παζάρι. Όσον αφορά την πλευρά των Σκοπίων αναφέρεται σε απειλές για πολιτικές διώξεις και έναν αμφιλεγόμενο νόμο για πολιτική αμνηστία, ενώ  επισημαίνει ότι ασκήθηκαν μεγάλες πιέσεις από ξένες κυβερνήσεις. Θα ήμουν ευτυχής αν τις είχαμε απορρίψει σαν ανεπίτρεπτες αλλά δεν μπορώ να το κάνω γιατί τις προέβαλαν και τα κυβερνητικά μέσα σαν εθνικά συμφέρουσες.

Σεβόμενος τη χώρα μου, δεν θα πάρω θέση ως προς την ακρίβεια των καταγγελιών του άρθρου. Γνωρίζω  όμως πολύ  καλά την αλήθεια και διερωτώμαι αν αυτός είναι ο προοδευτικός κόσμος που οραματίζονται για τα παιδιά  και τα εγγόνια μας και ως που φθάνει ο εφησυχασμός των σκεπτόμενων συμπατριωτών μας για τα όσα εις βάρος τους διαπράττονται!!!

Έρχομαι τώρα στο εξ ίσου σοβαρό θέμα της Βενεζουέλας, η οποία δεν έπαυσε να προβάλλεται σαν πρότυπο και για τη χώρα μας και κυρίως πού  είδαν τη δημοκρατία σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, που θυμίζει την πάλαι ποτέ σοβιετία, από την οποία υπέφεραν για δεκαετίες πολλές ευρωπαϊκές χώρες . Ήταν τόσο βάρβαρο το καθεστώς των χωρών αυτών [ έχω 12ετή προσωπική εμπειρία], ώστε οι λαοί τους οδηγήθηκαν αντανακλαστικά στο αντίθετο ακροδεξιό άκρο, από τον φόβο υποτροπής και αυτό πρέπει να μας προβληματίζει όλους μας, όταν αναζητούμε τα αίσια της αύξησης των ακροδεξιών στην Ευρώπη!!!

Η πολιτική ηγεσία της χώρα μας είναι και εδώ πελαγωμένη, αφού το Κόμμα εμμένει στην παλιά συνθηματολογία ‘’για τη δημοκρατία του κ. Μαδούρο’’ και  η κυβέρνηση απέτρεψε μεν την ομόφωνη καταδίκη, όχι όμως και το σχετικό τελεσίγραφο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τον ηγέτη  της. Έναν αριστερό ηγέτη, που  στρέφει τις ένοπλες δυνάμεις του ενάντια στον πεινασμένο λαό του. Είναι και αυτό ένα δείγμα της σύγχρονης προοδευτικής νοοτροπίας,  που απεύχομαι να υιοθετηθεί  και στη χώρα μας, για την καταστολή διαδηλώσεων, διεκδικήσεων και  λοιπών  κινητοποιήσεων .

Εντύπωση προκαλεί και η  ακόλουθη πρόσκληση , του ‘’αυτοανακηρυχθέντος’’ Προέδρου της Βενεζουέλας προς τον κ. Τσίπρα και νομίζω ότι αποτελεί μοναδική ευκαιρία για να αποκαλυφθεί άμεσα πού  βρίσκεται , επί τέλους, η αλήθεια , αν μας ενδιαφέρει πραγματικά: «Δεν θα ήθελα να αναμειχθώ με περισσότερες λεπτομέρειες στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας ή στα εθνικά της συμφέροντα. Αλλά καλώ τον Έλληνα πρωθυπουργό και οποιοδήποτε μέλος του κόμματος του, να έρθει στη Βενεζουέλα όσο πιο σύντομα γίνεται… Αύριο, μεθαύριο αν θέλει. Και να πάμε μαζί σε νοσοκομεία, σε φαρμακεία, ή σε σχολεία της Βενεζουέλας. Ή να μείνει μια εβδομάδα για να ζήσει με τον κατώτατο μισθό της Βενεζουέλας, και να δούμε τι γνώμη θα έχει για το καθεστώς του Μαδούρο»

Η πρόσκληση αυτή παρέχει μοναδική ευκαιρία και στον κ. Παππά, να ξαναφορέσει το σορτσάκι του και να ξαναδεί τον αγαπημένο του σύντροφο και τα όσα προβάλλονται σαν επιτεύγματα του ‘’σοσιαλισμού του’’ . Δεν θα έβλαπτε ίσως και  μια επίσκεψη  στα δικά μας σχολεία, νοσοκομεία  και η υποβολή στο ‘’πείραμα’’ επιβίωσης με το φιλοδώρημα που δόθηκε στον κατώτερο μισθό, ρωτώντας και τους Έλληνες πως καταφέρνουν να επιβιώσουν και να φανούν συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Θα παρακαλούσα μάλιστα τους κυβερνώντες και όλους τους υποστηρικτές τους, να μού θυμίσουν αν αυτό που ζούμε έχει οποιαδήποτε σχέση με τις επαγγελίες τους που τους έφεραν στην εξουσία. Τα λόγια είναι περιττά, λέει ένα παλιό τραγούδι και δυστυχώς τελευταία ακούμε μόνο λόγια – λόγια – λόγια!!!

Αντώνης  Ταρνανάς