ΔΥΟΙΝ ΚΑΚΟΙΝ ΠΡΟΚΕΙΜΈΝΟΙΝ ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ ΒΕΛΤΙΣΤΟΝ

 

     Δυοίν κακοίν προκειμένοιν

          το μη χείρον βέλτιστον

 

 

Σήμερα Μεγάλο Σάββατο, αλλιώτικο για τους πολλούς από τα προηγούμενα, επιθυμώ με  τα ταπεινά μου λόγια,  που απηχούν μια πλούσια παγκόσμια εμπειρία μου, να προβάλω  την ελπίδα ότι σύντομα όλα αυτά θα αποτελέσουν παρελθόν. Παράλληλα προσπαθώ, στο μέτρο του εφικτού, να μεταφέρω στους πολλούς την αγάπη μου για το μοναδικό τεκμήριο απόδειξης της εθνικής μας ύπαρξης, τη γλώσσα μας. Δεν ανήκω στους ειδικούς αλλά στους τυχερούς που ευτύχησαν να την μάθουν καλά και έμεινα αιώνιος εραστής της. Αυτός είναι  ο λόγος που  στολίζω τα κείμενά μου  με φράσεις και γνωμικά , που εκτός από σοφία, κρύβουν τον γλωσσικό μας πλούτο, για τον οποίο δεν δείξαμε τον σεβασμό που  του οφείλαμε.

Έχω αναφερθεί σε προηγούμενα πονήματά μου για όσα βίωσα στην κατοχή, την πείνα και  τον αδελφοκτόνο εμφύλιο. Ήταν θέλημα Θεού  να ξαναζήσω  το 1968 στη ‘’σοσιαλιστική’’ Τσεχοσλοβακία τη σοβιετική εισβολή και κατοχή από ομοϊδεάτες τους, που τρόμαξαν στο άκουσμα της Άνοιξης της Πράγας για ένα  ‘’ακηδεμόνευτο  σοσιαλισμό’’.

Θα διερωτηθείτε ίσως τι σχέση έχουν όλα αυτά που ζούμε με το αρχαίο γνωμικό του τίτλου, που σημαίνει ότι αν έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε δυο κακά, καλύτερα να προτιμήσουμε  το ολιγότερο κακό. Έχουν και παρά έχουν!!!

Ζούμε την απομόνωση, τη μοναξιά ,τη στέρηση και κάποιοι αντιπαραθέτουν την ‘’άρνηση’’ , υπερασπιζόμενοι τις δήθεν ελευθερίες και το Σύνταγμα. Μα, με τη στάση τους δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να υπονομεύουν όλα αυτά που επικαλούνται ότι προστατεύουν. Αυτό που ζούμε, σύμφωνα με την γνώμη της παγκόσμιας επιστημονικής ομάδας, μας δίνει την ελπίδα και τη σιγουριά της εξόδου και της σύντομης επαναφοράς – παρά το  σκόπιμο σαμποτάρισμα – στην κανονικότητα. Η άλλη επιλογή δεν έχει καμιά προοπτική επιστροφής στην ζωή που μας στέρησε η πανδημία. Το μικρότερο κακό λοιπόν είναι η παράταση για λίγο ακόμα των στερήσεων, των μέτρων και του εμβολιασμού. Ιδού λοιπόν  η εφαρμογή του σοφού γνωμικού των αρχαίων μας προγόνων που, πέραν των άλλων, μας δίδαξαν και το ‘’μέτρον’’ που κάποιοι σύγχρονοι θεωρούν συντήρηση.

Δεν θέλω καν να σκεφθώ  και το χειρότερο κακό, να βρίσκονταν στην εξουσία, Θεός φυλάξοι,  οι όποιοι αρνητές, και οι τζάμπα μάγκες που έλεγε ο Σημίτης, που υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια.

Το μη χείρον βέλτιστον λοιπόν και καλή Ανάσταση με τις καρδιές μας ανοιχτές για όσους υποφέρουν και είναι πολλοί τριγύρω μας. Αντώνης