ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕS ΚΑΙ COMPUTERS

 

               ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ

                    ΚΑΙ

             COMPUTERS

 

Το άρθρο που ακολουθεί, γράφεται συνοδεία εικόνων στη διπλανή μου τηλεόραση από την ιχθυόσκαλα του Πειραιά και μουσική υπόκρουση από τους αλιείς μαργαριταριών, που παίζει ένα μικρό συγκρότημα εγχόρδων της πόλης. Ελπίζω να γαληνέψει ανάλογα και το περιεχόμενο του κειμένου μου. Οψόμεθα.

Προφανώς οι δυο λέξεις του τίτλου  δεν σημαίνουν το ίδιο πράγμα, έστω και αν οι έννοιές τους είναι  ταυτόσημες. Το Computer είναι μια μηχανή που μπορεί να προγραμματισθεί  για  να εκτελεί αυτόματα ακολουθίες αριθμητικών ή λογικών λειτουργιών. Τα σύγχρονα computers μπορούν να πραγματοποιούν γενικά σύνολα λειτουργιών, γνωστά ως προγράμματα, τα οποία τους επιτρέπουν να εκτελούν ένα ευρύ φάσμα εργασιών . Εφαρμόζεται όμως και εδώ  η γνωστή ρήση των στωικών φιλοσόφων ‘’ ουδέν καλόν αμιγές κακού’’ και συνεπώς αποδεχόμαστε τα επακόλουθα των αρνητικών συνεπειών τους. Για τα τελευταία βέβαια δεν ευθύνεται η εξέλιξη των ηλεκτρικών υπολογιστών αλλά  η κακή χρήση τους από τους άλλους υπολογιστές του τίτλου !!!

Πριν ασχοληθώ με τους τελευταίους  , θα αναφερθώ στη δική μου πρώτη επαφή με τα ‘’έξυπνα αυτά  μηχανήματα’’. Ήταν , λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1950, όταν έφθασε στα χέρια μου – μέσω της στρατιωτικής σχολής Εκπαίδευσης Μηχανικών Τηλεπικοινωνίας [ΣΕΜΤ] στην οποία δίδασκα -  μια πρόσκληση της  εταιρείας  ‘’ΣΟΛΩΜΟΣ’’, για να παρακολουθήσω την πρώτη επίδειξη λειτουργίας του computer της εποχής. Το μηχάνημα καταλάμβανε δυο τεράστιες αίθουσες στην οδό  Αδ. Κοραή – δίπλα στο μέγαρο του Γ.Λ.του Κράτους.

Θυμάμαι, κάποιοι Καθηγητές του ΕΜΠ, επιχείρησαν να λύσουν ένα πρόβλημα και επί τρείς ώρες, τροφοδοτούσαν  με διάτρητες καρτέλες τον κεντρικό υπολογιστή, μέσα σε έναν ορυμαγδό θορύβων των μηχανικών μερών του. Τελικά η λύση του προβλήματος μας ‘’προέκυψε’’ την επομένη, αφού εν τω μεταξύ, οι Καθηγητές το είχαν λύσει αυθημερόν. Δεν παύει όμως να αποτελεί την απαρχή μιας τεχνολογίας που εξελίσσεται και δεν έχουν τελειωμό οι εφαρμογές της.

Τις νεώτερες εξελίξεις των ηλεκτρονικών Υπολογιστών δεν μπορώ πια  να τις  παρακολουθήσω, στα 87 μου, αφήνοντας τα περαιτέρω στους νεότερους και τις γενιές που ακολουθούν.

Μπορώ όμως να σας μεταφέρω τις προσωπικές μου εμπειρίες για τους άλλους υπολογιστές, τους ανθρώπινους. Αυτοί υπήρξαν ανέκαθεν και παραμένουν αθόρυβοι και  μεθοδικοί, χωρίς να έχει εφαρμογή σ’ αυτούς η αρχαία ρήση, αφού μοναδικό σκοπό τους αποτελεί το προσωπικό όφελος, για χάρη του οποίου υπολογίζουν τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια  και δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη του.

Είναι μια κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι αποτελούσαν τον κύριο στόχο  Κομμάτων και κρατικών υπηρεσιών, ώστε να συμβάλουν  - με την συναλλαγή – στο προσωπικό τους βόλεμα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στους ‘’ απέξω’’, τις οποίες θεωρούσαν παράπλευρες απώλειες. Με τον καιρό βέβαια και την συνδρομή  των ηλεκτρονικών υπολογιστών,  άρχισε επί τέλους και η χώρα μας  να αποκτά  τη δυνατότητα της ‘’ανέπαφης’’ και αυτοματοποιημένης εξυπηρέτησης. Αυτό   αποδυναμώνει μέχρι πλήρους αχρήστευσης τους παλιότερους ανθρώπινους ‘’μηχανισμούς’’, αφού χάνουν  τη δυνατότητα   της  ‘’πλάγιας’’ προσέγγισης  κάθε μορφής εξουσίας.

Οι τελευταίοι δεν θα πέσουν βέβαια αμαχητί, αφού με τον τρόπο αυτό εξασφάλιζαν το ‘’παντεσπάνι’’ τους . Με τον ίδιο τρόπο και τα διάττοντα Κόμματα [ εθνικιστών, πατριδοκάπηλων, αντιευρωπαϊστών και λοιπών  ιδεολογικών σαλτιμπάγκων] ,    θα αρνηθούν  να χάσουν  περιστασιακούς  ‘’κλακαδόρους’’ και τα ψηφουλάκια τους. Εδώ όμως θα επικαλεσθώ τη λαϊκή σοφία με τη φράση ‘’οι καιροί ου μενετοί’’, αφού είναι γνωστό ότι η ακολουθούμενη σύγχρονη κατεύθυνση, δεν τους επιτρέπει την ασύδοτη δράση τους. Να δείτε ότι τα προαναφερθέντα Κόμματα, σε λίγο θα επικαλεσθούν τις συγκεντρώσεις τους σαν τρόπο  καταπολέμησης της πανδημίας και κατάργησης στο πεζοδρόμιο, των  ψηφισμένων Νόμων. Είναι γνωστό και από το Σύνταγμα κατοχυρωμένο, ότι  στις δημοκρατίες, οι Νόμοι ψηφίζονται και καταργούνται μόνο  στη Βουλή και είναι κρίμα ότι  συχνά  ακολουθούν αυτές τις ακρότητες και  δημοκρατικά Κόμματα.

 Μακάριοι όσοι  ανταποκριθούν στις σύγχρονες επιταγές ή προτείνουν ανάλογες δικές τους, αφού εκείνες που μας πλήγωσαν στο παρελθόν και μας χώρισαν σε χρώματα, πρέπει να οδηγηθούν  οριστικά στο  χρονοντούλαπο της ιστορίας. Οι ιστορικοί του μέλλοντος, αποστασιοποιημένοι από τα ιδεολογήματα που ταλαιπώρησαν την εποχή μας, θα αποφανθούν αμετάκλητα για τα γενόμενα, με γνώμονα το εθνικό και λαϊκό συμφέρον.

 Οι πόλεμοι που μεσολάβησαν, διευκόλυναν την επιβολή απολυταρχικών καθεστώτων, χωρίς  τη γνώμη   των λαών. Τώρα που αυτά κατέπεσαν στη συνείδηση εκείνων που  τα βίωσαν, οφείλουμε να διαγράψουμε  από τη μνήμη μας όσα δεινά  επέφεραν στις χώρες που επιβλήθηκαν και να ασχοληθούμε με το κοινό καλό.   Αν όμως κάποιοι δεν θέλουν να καταλάβουν τη συντελούμενη αλλαγή  και επιμένουν να τα επαναφέρουν με δόλιους τρόπους, πρέπει να πεισθούν ότι   θα καταντήσουν γραφικοί διάδοχοι του  ‘’Αρμάνδου Δελαπατρίδη ‘’. Όσοι νεότεροι τον αγνοούν, ας αναζητήσουν το βιογραφικό του στην επίσημη ενημέρωση   κοινωνικών δικτύων των   ‘’ηλεκτρονικών υπολογιστών’’ τους!!!    Αντώνης