ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΗΜΑΡΤΗΜΕΝΩΝ

 

         ΔΙΟΡΘΩΣΗ  ΗΜΑΡΤΗΜΕΝΩΝ

 

 

Οι άνθρωποι  οφείλουν και δικαιούνται να διορθώνουν  τα λάθη που εκ παραδρομής ή σκοπίμως έχουν διαπράξει στο διάβα της ζωής τους, γιατί – όπως είχε δηλώσει και γνωστή καλλιτέχνιδα του άσματος – κανένας δεν είναι άσφαλτος. Οι σύγχρονοι ‘’κυνηγοί κεφαλών’’ που καραδοκούν να επισημάνουν τα λάθη των άλλων πιστεύουν ότι κατέχουν  την απόλυτη αλήθεια. Έσπευσαν λοιπόν να  κατασπαράξουν την αοιδό για να προβάλουν τη δική τους παντογνωσία και  τελικά‘’ ην πάτησαν’’. Συνελήφθησαν να αγνοούν το ρήμα σφάλλω, το οποίο με το στερητικό άλφα, περιγράφει σαφώς εκείνον που  κάνει λάθη. Θα σταματήσουμε όμως το μικρό μαθηματάκι για τους ‘’ξερόλες’’ και θα προχωρήσουμε στις επιταγές του τίτλου, που σημαίνει ακριβώς την εκ των υστέρων  διόρθωση των παλιών λαθών μας[ ημαρτημένα: μετοχή παθητικού παρακειμένου, που προσδιορίζει τα λάθη που έχουν ήδη διαπραχθεί. Θα γράψω το κείμενό μου – όπως το κάνω πάντοτε – με τη μέθοδο της αυτοκριτικής αφήγησης, με προσωπικές εμπειρίες, για να επισημάνω περιπτώσεις σημαντικών ανθρώπων που είχαν το θάρρος  να διορθώσουν, όσα εκ των υστέρων θεώρησαν λάθη τους,, αντί να τα κουκουλώσουν διεκδικώντας ‘’το αλάθητο’’ του Πάπα, το οποίο η Καθολική  Εκκλησία αναγνώρισε επίσης ότι αποτελούσε σφάλμα και το κατάργησε.

Τη δεκαετία του 1960 υπηρετούσα στην Ελληνική Πρεσβεία στη Γιουγκοσλαβία όπου γεννήθηκε η κόρη μου. Η έλλειψη των ειδικών γνώσεων περί την ανατροφή ενός παιδιού, μας οδήγησε σε ειδικά βιβλία επιστημόνων, μεταξύ των οποίων και εκείνο του γνωστού Αμερικανού παιδοψυχολόγου Dr  Benjamin Spock.

Ο γιατρός αυτός είχε κυρίαρχο θέμα στο βιβλίο του ότι ΠΟΤΕ δεν επιπλήττουμε το παιδί μας και κυρίως ποτέ δεν το τιμωρούμε  καθοιονδήποτε τρόπο. Φυσικά , η σύντροφός μου και εγώ – ελλείψει εμπειριών - εφαρμόζαμε πιστά τις οδηγίες του. Η έκπληξή μας όμως υπήρξε μεγάλη όταν στη νέα του έκδοση, που έφθασε στα χέρια μας – και λόγω καθεστώτος – με καθυστέρηση 5 ετών, περιείχε μια βασική διόρθωση ως προς την τιμωρία, με τίτλο ‘’κι όμως έκανα λάθος. Η τιμωρία με μέτρο και αιτιολόγηση, ενίοτε καθίσταται  αναγκαία’’. Δεν κάναμε καμία αλλαγή στην ανατροφή του παιδιού μας, ίσως και διότι ήταν αργά και τελικά δεν μάθαμε ποτέ ποιο είναι το καλύτερο σύστημα. Στη χώρα μας επικρατεί η έκφραση ‘’ το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο’’. Δεν είμαι σίγουρος γιαυτό, διότι δεν τον έχω ακόμα επισκεφθεί!!!

Έρχομαι τώρα στη σκληρή και παράλογη σημερινή πολιτική πραγματικότητα στη χώρα μας και τον τρόπο που καθημερινά – όσο πλησιάζουμε στις ευρωεκλογές – η Αντιπολίτευση ανακοινώνει απάτες και σκάνδαλα της κυβέρνησης, επαναλαμβάνει τα παλιά και υποδεικνύει στους χαροκαμένους γονείς να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προσβάλλοντας την Ελληνική δικαιοσύνη , κρατώντας στην επικαιρότητα  ένα σημαντικότατο θέμα του οποίου έχει ήδη επιληφθεί, όπως  και επιτροπές εμπειρογνωμόνων. Οι τελευταίοι, έχουν αποφανθεί ότι το ανθρώπινο χέρι του υπευθύνου βάρδιας και μόνο προκάλεσε την τραγωδία. Να πούμε  ότι αφ΄ενός και πριν τα σύγχρονα μέσα δεν συνέβαιναν συγκρούσεις αλλά και  η πλήρης εφαρμογή των βελτιωμένων προειδοποιήσεων απαιτεί τη σύμπραξη του ανθρώπινου παράγοντα. Ας αφήσουμε επί τέλους την ανεξάρτητη δικαιοσύνη – αν πιστεύουμε σ’ αυτή – να ολοκληρώσει το έργο της, κάνοντας παράλληλα επώνυμες προσφυγές στη ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ με προσκόμιση των αποδεικτικών στοιχείων, μια υποχρέωση που βαρύνει αποκλειστικά και υποχρεωτικά τους καταγγέλλοντες. Τα υπόλοιπα αποτελούν γελοιοποίηση της τραγικής αυτής διαδικασίας από το σύνολο της Αντιπολίτευσης, με αντάλλαγμα τα ενδεχόμενα λίγα ψηφουλάκια , εκθέτοντας και τη χώρα διεθνώς.

       Τελευταία, η ατμόσφαιρα γίνεται ολονέν και πιο πνιγηρή, φθάνοντας σε απαράδεκτες και αντιδημοκρατικές ακρότητες, ζητώντας ακόμα και την παραίτηση του  Πρωθυπουργού . Ελάχιστα με ενδιαφέρει το πρόσωπο εναντίον του οποίου στρέφεται ομαδόν το μένος του  συνονθυλεύματος ακροδεξιάς και των λοιπών αριστερο-προοδευτικών παραγόντων  της νεοδημιουργηθείσας ώσμωσης. Αυτή προσομοιάζεται  με το φυσικό φαινόμενο της έννοιας της εντροπίας, που στην περίπτωσή μας εγγίζει τα όρια της ‘’εντροπής’’. Η στάση αυτή  αποτελεί  προσβολή του λαού της χώρας που τον ψήφισε και τον στηρίζει δημοσκοπικά. Αν οι καταγγέλλοντες  έχον στοιχεία σε βάρος του, πρέπει να κατατεθούν άμεσα στη δικαιοσύνη, για να απαλλαγή η χώρα το συντομότερο από ένα τόσο μεγάλο κίνδυνο, όπως  περιγράφεται. Αν δεν υπάρχουν  στοιχεία,  παρακαλώ ευγενικά  σιωπή , γιατί εκείνο που νοιώθω να  πω είναι  πολύ χειρότερο και η ηθική μου δεν το επιτρέπει. Προσοχή όμως γιατί η υπέρβαση των ορίων θα μετατρέψει την κατάσταση σε μπούμερανγκ εναντίον των καταγγελλόντων  και τα  περιθώρια εξαντλούνται.

Κλείνοντας το παρόν θα κάνω την προσωπική μου  ‘’διόρθωση ημαρτημένων’’, επαναλαμβάνοντας παλιό μου δημοσίευμα [ αυτούσιο ], με τις ελπίδες που μου έδινε η έλευση ενός κατ΄αρχήν ευγενούς νεοφερμένου ηγέτη, που σύντομα αποδείχτηκαν φρούδες. Το κείμενο δημοσιεύτηκε  μόνο στην ιστοσελίδα μου την 1^η του παρελθόντος       Δεκεμβρίου . Αντώνης

 

 ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ 1.12.2023

BRICOLEUR ή ΜΠΡΙΚΟΛΛΑΚΑΣ;

Μοναδικό θέμα των ’’ τελευταίων ημερών’’ του ΣΥΡΙΖΑ είναι η προσπάθεια επανασυγκόλλησης των μελών του, ενώ το θέμα είναι πολύ σοβαρότερο και αφορά τη διαμάχη φατριών που επιχειρούν να επιβάλλουν τις ιδεοληψίες τους. Επικαλούνται ξεπερασμένους όρους [αριστερός ,ριζοσπάστης, προοδευτικός, δεξιός, συντηρητικός ] που εμπεριέχονται – στον αναγκαίο βαθμό - στις σύγχρονες μορφές της εφαρμοζόμενης δημοκρατίας. Κάποιοι άλλοι επικαλούνται ακόμα και την αριστερή περηφάνια και το έρμα ισορροπίας του καραβιού, λες και η πρώτη αποτελεί γεωγραφικό όρο και το δεύτερο δεν ταυτίζεται και με την σαβούρα, που λένε οι ναυτικοί μας. Έτσι και εγώ, που είμαι έξω από τον χορό, επέλεξα για τον νέο ηγέτη, τον όρο του bricoleur, που σημαίνει μάστορας, επισκευαστής και συγκολλητής, ή την SLAG έκφραση που αγνοούσα μέχρι τώρα, ‘’μπρικόλλακας’’, που στο διαδίκτυο σηματοδοτεί όσους κολλάνε μπρίκια. Στα παιδικά μου χρόνια υπήρχαν ειδικοί τεχνίτες για μπρίκια και άλλα μεταλλικά σκεύη κουζίνας, που είχαν διαρροές ή μικρές τρύπες. Ο νέος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει ανοίγματα που δεν κολλιούνται και κυρίως την αδιαλλαξία ‘’δοξασιών’’ που η Ευρώπη και ο λοιπός πολιτισμένος κόσμος έχουν αποποιηθεί οριστικά και αμετάκλητα. Δείχνει ότι διαθέτει καλλιέργεια, πολιτισμό και υψηλό δείκτη νοημοσύνης που αντιστρατεύεται η καμαρίλα του χώρου και συνεπώς βλέπω να χάνει τον χρόνο του και ίσως και το ‘’παιχνίδι’’, αφού τελικά όλοι οι αρχηγίσκοι, μεταξύ των οποίων και περιστασιακοί ‘’υποστηρικτές’’ του, οι οποίοι θα εγείρουν τις αξιώσεις τους όταν κρίνουν ότι μπορούν να το κάνουν!!! Η κομματική νομενκλατούρα ήταν ανέκαθεν αντίθετη με την ιδέα της αριστείας, της ορθότητας και της κανονικότητας, αρνούμενη τη συνεννόηση τουλάχιστον στα θέματα γενικού ενδιαφέροντος και δεν τους άρεσε που ο νέος ηγέτης δεν υιοθέτησε απόλυτα τον φθόνο προς τους αντιπάλους και την άρνηση της τάξης και κυρίως του κεφαλαίου, κατά τις πάλαι ποτέ προσταγές του Καρλ Μαρξ. Πρακτικά λοιπόν, γιατί όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν ένα τέλος, αντί της αναζήτησης λύσης μεταξύ ανθρώπων που δεν έχουν σχεδόν τίποτα κοινό μεταξύ τους, είναι προτιμότερη η επιλογή του ατόμου που θα ‘’κλείσει την πόρτα φεύγοντας. Αντώνης