ΤΟ ΄΄ΑΝΕΙΠΩΤΟ'' ΠΑΡΑΜΥΘΙ

     Το σπουργιτάκι

Αφιερωμένο στα εγγόνια μου που λάτρευαν τους στιγμιαίους    αυτοσχεδιασμούς στα  παραμύθια μου.

Κάποτε, στα χρόνια του πολέμου, κοντά σ’ ένα απόμακρο σπιτάκι ενός χωριού, ζούσε ένα σπουργιτάκι. Καθημερινά τιτίβιζε στο παράθυρο , προσπαθώντας να προκαλέσει το ενδιαφέρον των ενοίκων του. Τι κρίμα όμως, δεν έπαιρνε απάντηση. Δεν ζητούσε βέβαια τροφή  αφού, στα χρόνια της κατοχής , το ίδιο έβρισκε πιο εύκολα από τους ανθρώπους στη φύση τη μικροποσότητα που χρειαζόταν.

Μια καλή μάγισσα, που έβλεπε την προσπάθεια του πουλιού να  αποσπάσει την προσοχή των ανθρώπων, το μεταμόρφωσε σε καλλικέλαδο αγόρι και το άφησε μπροστά στην πόρτα του σπιτιού. Η οικογένεια του σπιτικού το  καλοδέχτηκε σαν μέλος της και αυτό προσπαθούσε με κάθε τρόπο να της ανταποδώσει την αγάπη του. Το παλιό ασήμαντο τιτίβισμα έγινε μελωδικό τραγούδι και το μεταμορφωμένο σπουργίτι απόκτησε νέες, ανθρώπινες παρέες και έγινε  περιζήτητο μέλος στις ελάχιστες διασκεδάσεις που επέτρεπαν οι συνθήκες της εποχής. Έτσι λοιπόν  πέρασαν τα χρόνια των πολέμων και ο καθένας προσπαθούσε να συνεχίσει τη ζωή του και να κάνει κάτι και για το μέλλον του.

Το μικρό αγόρι πήγε στο σχολείο  και παράλληλα εργαζόταν για να εξασφαλίσει τις αυξημένες πλέον ανθρώπινες ανάγκες διατροφής αλλά και για να βοηθήσει στο σπίτι, αφού δύσκολα τα έφερναν βόλτα. Είχε καλούς  φίλους αλλά λίγους,  όχι μόνο γιατί δεν είχε ελεύθερο χρόνο για να κάνει παρέα μαζί τους,  αλλά ίσως και το φτωχικό του ντύσιμο να μην ικανοποιούσε τα κοινωνικά κριτήρια που είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται στη μεταπολεμική Ελληνική κοινωνία. Ευτυχώς υπήρχαν αρκετοί ακόμα ‘’ομοιοπαθείς’’ του και κάποιοι που αποζητούσαν τη ‘’φωνητική’’ συντροφιά του και δεν αισθάνθηκε τη μοναξιά και απομόνωση και ποτέ την απόρριψη.

Με το τέλος των γυμνασιακών του σπουδών, εφοδιάστηκε με ένα απολυτήριο που ακόμα και στη  βαθμολογία , λάβαινε υπόψη περισσότερο την κοινωνική και οικονομική κατάσταση  και λιγότερο έως καθόλου τις μαθητικές επιδόσεις. Σε περίοπτη  μάλιστα θέση του απολυτηρίου υπήρχε και το επάγγελμα του πατρός, ώστε να προειδοποιούνται εγκαίρως οι μελλοντικοί ‘’χρήστες’’ του και για το κοινωνικό του αντίκρισμα. Ήρθαν στιγμές που το αγόρι θέλησε να ξαναγίνει σπουργιτάκι και να αποφύγει τα ‘’ αγαθά’’ της διαμορφούμενης νέας τάξης πραγμάτων, αλλά η καλή μάγισσα είχε εξαφανισθεί. Μπορεί να ταξίδεψε σε άλλα εμπόλεμα μέρη που την  είχαν περισσότερο ανάγκη ή να έκρινε   με διαφορετικά κριτήρια την προοπτική του αγοριού.

Τα χρόνια πέρασαν και ύστερα από υπεράνθρωπες πολλές φορές προσπάθειες και ίσως με την βοήθεια  και της θεάς  τύχης , το μικρό αγόρι είχε πια ωριμάσει, αποκαταστάθηκε επαγγελματικά και έκανε μια θαυμάσια δική του οικογένεια. Η ζωή, που είναι πάντα απρόβλεπτη , του πρόσφερε αμέτρητες χαρές, ‘’μεγαλεία’’ ,νέες εμπειρίες αλλά και απροσμέτρητη λύπη.

Γεύθηκε και βίωσε προσωπικά πρωτόγνωρες καταστάσεις που δεν είχαν περάσει καν από το μυαλό του, χωρίς ποτέ να προδώσει τα ιδανικά του και γιαυτό  παρέμεινε με λίγους μεν αλλά σταθερούς και καλούς φίλους, που  εξακολουθούν να τον συντροφεύουν,  έστω και νοερά, στο υπόλοιπο του βίου του.

Τώρα όμως που γέρασε πια, αποστασιοποιημένος από τα γεγονότα  που πλούτισαν τις εμπειρίες του και τον έκαναν σοφότερο  και προφανώς   καλύτερο άνθρωπο, προσπαθεί να καταγράψει όσα μπορεί  περισσότερα από τα τελευταία βιώματά του. Ελπίζει έτσι ότι ίσως κάποιοι μελλοντικά να τα διαβάσουν και ενδεχομένως να  αποφύγουν προηγούμενα λάθη, συμπεριλαμβανομένων και των δικών του. Δεν περιμένει ούτε και επιθυμεί τίποτα περισσότερο από τη ζωή,  πέραν της καλής έκβασης μιας αναμενόμενης  ήδη οικογενειακής εξέλιξης και υγεία σε όλο τον κόσμο.

 Μετά, θα ήθελε πολύ  να ξαναγίνει σπουργιτάκι και να φύγει ήσυχα, ταπεινά και αθόρυβα – όπως ήρθε στη ζωή -  χωρίς να μάθει ποτέ κανείς οτιδήποτε για την ύπαρξή του. Ίσως με αυτόν  τον τρόπο να παύσει πια να ενοχλεί , όπως ενδεχομένως  να έκανε άθελά του μέχρι τώρα , αλλά και διότι  παρατηρεί ότι η σύγχρονη κοινωνία και η πολιτική της εκπροσώπηση [διαχρονικά],αντιμετωπίζει με  έμμονη προκατάληψη  το κοστοβόρο ‘’παρελθόν’’, που δεν έχει πλέον το ανάλογο  ‘’ψηφοθηρικό αντίκρισμα’’.

Ξεχάστηκαν πια  τα τιμημένα γηρατειά και τόσα άλλα  βαρύγδουπα παραπλανητικά  συνθήματα, με τα οποία μεγάλωσαν οι νεώτερες γενιές και το χειρότερο  είναι ότι κάποιοι τα πίστεψαν και τα έκαναν τσιτάτα τους. Αυτοί θα το καταλάβουν όταν οι ίδιοι καταστούν γηρατειά, διότι η ζωή  όπως κα η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα, όπως έλεγε ο Μαρξ.

Προτιμά να φύγει όπως ήρθε, σαν σπουργιτάκι, για να μην έχει τη   γνωστή μοίρα των ηρώων του  Sydney Pollack, στο έργο του ‘’σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν’’. Εκεί, ‘’  οι πρωταγωνιστές του συγκλονιστικού δράματος  θα συνεχίσουν να χορεύουν, για ένα έπαθλο που ποτέ δε θα μπορέσουν να αποκτήσουν. Το θέατρο θα συνεχιστεί, η παράσταση δεν θα τελειώσει ποτέ, ο μάγος δεν θα αποκαλυφθεί. Η ανθρώπινη ύπαρξη θα συναντάει ξανά και ξανά το ύστατο δράμα της και θα συνεχίσει να χορεύει. Στο τέλος της ταινίας η κάμερα απομακρύνεται, αφήνοντας όλους εμάς στη τέλεια ψευδαίσθηση και στο απόλυτο σκοτάδι.’’ 

Αυτή την ψευδαίσθηση και το απόλυτο σκοτάδι, που τα βλέπει να πλησιάζουν , φοβάται και θέλει να επανέλθει στην πρότερη κατάστασή του το μικρό  σπουργιτάκι μας.     Αντώνης Ταρνανάς

ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ

‘’’’Ντομπρόβσκις: Δεν αποκλείω η ελληνική οικονομία να μας αιφνιδιάσει ευχάριστα

 «Η Ελλάδα πέρασε σε μια νέα σελίδα, η ανεργία μειώθηκε και η ανάκαμψη επετεύχθη χάρη στις προσπάθειες και τις θυσίες των Ελλήνων» ανέφερε ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Βάλντις Ντομπρόβσκις, μιλώντας στη συζήτηση που διεξάγεται στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. 

 «Δεν αποκλείω η ελληνική οικονομία να μας αιφνιδιάσει ευχάριστα», είπε. Επισήμανε παράλληλα πως «είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς το μέλλον της Ευρώπης χωρίς την Ελλάδα». 

 Αναφερόμενος στη συμφωνία των Πρεσπών ο κ. Ντομπρόβσκις δήλωσε ότι αποτίει «φόρο τιμής στο θάρρος του Αλ. Τσίπρα και των συνεργατών του για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο με την ΠΓΔΜ». Αποτελεί παράδειγμα για όλους μας, πρόσθεσε. 

 Σε ό,τι αφορά στο μεταναστευτικό, σημείωσε ότι όλα τα κράτη-μέλη πρέπει να έχουν κοινές λύσεις σε πνεύμα αλληλεγγύης. 

   Πηγή: ΑΜΠΕ  ‘’’’

          Η πηγή του ΑΜΠΕ και μόνο αποτελεί στοιχείο αυθεντικότητας της δήλωσης του κοινοτικού στελέχους και συνάμα  κυβερνητικής αποδοχής της και συνεπώς πρέπει να την αντιμετωπίσουμε σοβαρά. Ας δούμε λοιπόν τη δήλωση με τη σειρά της διατύπωσης της:

1.- Η Ελλάδα αγαπητέ φίλε, δεν λειτουργεί με κανόνες βαλτικών χωρών και συνεπώς η αλλαγή σελίδας δεν γνωρίζουμε προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί. Γνωρίζουμε όμως ότι εις το εξής θα μπορούμε  να δανειστούμε από την ελεύθερη αγορά, με  υψηλά επιτόκια ή να καταφύγουμε στο γνωστό μαξιλαράκι, που επικαλούμαστε  σαν διαπραγματευτικό ατού  για  ‘’τις δήθεν πολιτικές ρυθμίσεις των νομοθετημένων αποφάσεών μας’’.

2.- Η ανεργία [στα χαρτιά] πράγματι μειώθηκε, αφού όσοι δεν έφυγαν στο εξωτερικό, εντάχθηκαν στους δυστυχείς περιστασιακά απασχολήσιμους και ‘’απολαμβάνουν’’ το φιλοδώρημά τους!!!

3.- Οι θυσίες των Ελλήνων [πρώτη και βασική αλήθεια] απέφεραν πράγματι την ανάκαμψη των βολεμένων, ενώ οι λοιποί ‘’ανόητοι’’ δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν ότι αυτή  τρέχει από τα μπατζάκια τους!!!

Συνεχίζει με μια ασυνήθιστη για τον ίδιο έκφραση -όχι ότι αναμένει- αλλά ‘’δεν αποκλείει έναν ευχάριστο αιφνιδιασμό της ελληνικής οικονομίας’’, σαν να θέλει να τον ξορκίσει].  Διερωτώμαι πόθεν συμπεραίνει   και πού στηρίζει το τελευταίο, που δεν τόλμησαν ακόμα να ισχυριστούν ούτε οι κ.κ. Τσακαλώτος και Χουλιαράκης;. Πάντως μια έκπληξη της οικονομίας μας είναι πιθανή μάλλον προς την αντίθετη κατεύθυνση, εκτός αν προβλεφθεί  συνολική μετοίκηση της χώρας μας από εξωγήινους - και δεν αναφέρομαι μόνο στους πολιτικούς – αλλά και  σε μας τους υπολοίπους - αφού η συμβολή μας στην κακή διαχείριση υπήρξε ανέκαθεν  αμέριστη!!!

Δεν χρειάζεται πολλή σοφία να κατανοήσει κανείς ότι δεν νοείται Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα, όχι μόνο διότι ανήκουμε σ’ αυτή γεωγραφικά αλλά και διότι πέραν της μυθολογίας  μας που χάρισε στην Ήπειρο αυτή ακόμα και το όνομα της, εξακολουθούν και τώρα να την τροφοδοτούν με τα σοφά μυαλά και τα έμπειρα χέρια  τους εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων. Πρόκειται για αυτούς που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν ρίχνοντας έτσι και το ποσοστό ανεργίας, το οποίο όσοι το υφίστανται δεν βλέπουν να μειώνεται, αφού  για κάθε άνεργο είναι 100%!!!

Στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, επί τέλους ο κ. Ντομπρόβσκις, δικαίωσε τη  ετυμολογία του πρώτου συνθετικού  του ονόματός του dobro,που στα σλαβικά σημαίνει καλός κ’ αγαθός. Για τους ανήκοντες όμως  στη Δύση – όπως διαχρονικά δηλώνουμε εμείς – και ιδιαίτερα για τη μεγάλη υπερατλαντική χώρα – η ίδια λέξη σηματοδοτεί ‘’ Ένα μεταλλικό συντονιστή ενσωματωμένο σε μια ακουστική  κιθάρα που αλλάζει τον ήχο – κάτι σαν ακουστική αυταπάτη ‘’. Στη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση  λοιπόν ισχύει και το δεύτερο, αφού φθάνει στο σημείο  να αποτίει «φόρο τιμής στο θάρρος του Αλ. Τσίπρα και τους συνεργάτες  του,[που ποτέ δεν τους έλλειπε σε ανάλογες ιδεοληψίες], για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο με την ΠΓΔΜ». Αποτελεί παράδειγμα για όλους μας, πρόσθεσε. Με τον τρόπο αυτό παρέμεινε και  καλός κ’ αγαθός ο φίλος Αντιπρόεδρος της Επιτροπής για τους Ευρωπαίους και το ΝΑΤΟ, δεν ξέρω όμως αν αυτό αφορά και τους Έλληνες και σε ποιο ποσοστό. Είναι ένα ειλικρινέστατο  δείγμα  της ντομπροσύνης του, που προσπαθεί να προσδώσει νέα ’’ νοηματοδοσία και ηθικά ερείσματα , στην πάλαι ποτέ  απαξιωμένη λίστα των γερμανοτσολιάδων , οι οποίοι  φαίνεται ότι άδικα λοιδορήθηκαν!!!

Η τελευταία  παράγραφος της δήλωσής του όμως χειροτερεύει το δούλεμα, αφού ο μεγάλος ηγέτης μας, που έχει αναλάβει εργολαβικά το δούλεμά μας στο εσωτερικό, έχει ήδη αποδεχθεί το ανάλογο αίτημα της κυρίας  Μέρκελ, μήπως και του κάνει καμιά μικρή εκδούλευση ενόψει των εκλογών. Δεν μιλάμε βέβαια για απλώς  αναγκαίες εκλογές αλλά για εκλογές ζωής ή θανάτου και το ερώτημα είναι αν υπάρχει ποια τρόπος αλλά και πρόσωπα για να το επιτύχουν!!! Αντώνης Ταρνανάς

ΤΟ ΝΕΦΕΛΩΜΑ

Το νεφέλωμα

Δεν άκουσα και δεν είδα τίποτα από τα όσα διαδραματίστηκαν στην όμορφη Θεσσαλονίκη στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου και συνεπώς έχω πλήρη άγνοια της πολιτικής ‘’επικαιρότητας’’. Μπορώ μόνο υποθέσεις να κάνω, με πολύ καλή προσέγγιση λόγω  γνώσης των προηγούμενων ανάλογων εκδηλώσεων και να αναφερθώ με απόλυτη ακρίβεια στην   πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας. Φοβάμαι όμως ότι η ‘’νύμφη’’ του Θερμαϊκού θα κατάντησε  σαν την ‘’κακούργα πεθερά ‘’που τραγουδούσαν οι ρεμπέτες του 1931: ‘’ Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου 'μελλε να πάθεις, από κακούργα πεθερά, τα νιάτα σου να χάσεις». Στη θέση της πεθεράς τοποθετείστε το ή τα πρόσωπα της επιλογής σας.

Προφανώς θα ειπώθηκαν πάλι πολλά ‘’θα’’ από τον μαιτρ του είδους , ενώπιον της  καλοθρεμμένης ‘’αριστεροδέξιας’’  κομματικής νομενκλατούρας και των ‘’αυθόρμητων μεροκαματιάρηδων’’ ανάλογων συγκεντρώσεων και μάλιστα έναντι πινακίου φακής , λόγω της αναδουλειάς που μαστίζει την εποχή μας. Τίποτα όμως δεν θα γίνει πέραν των όσων έχουμε  συμφωνήσει, υπογράψει και προνομοθετήσει. Συνεπώς αυτοί που πήραν τη ‘’δόση’’ της ενημέρωσης, δεν βρίσκονται σε άγνοια όπως εγώ, αλλά σε ένα νεφέλωμα που δεν έχει αρχή και τέλος.

Με τη λογική αυτή, θα ακολουθήσω την ίδια πρακτική και με τους λοιπούς ομιλητές της ΔΕΘ, διότι προτιμώ την άγνοιά μου από την περιδίνησή μου στα νεφελώματα απραγματοποίητων ψευδών και υποσχέσεων. Θέλω να κρατήσω την ηρεμία του χαζοχαρούμενου απατημένου συζύγου που αγνοεί την αλήθεια , παρά την ψευδαίσθηση ότι ‘’πού θα πάει, θα ξαναγυρίσει σε μένα’’. Δεν μπορώ να συμβιβασθώ με φρούδες ελπίδες, που προσφέρουν μια απατηλή στιγμιαία νιρβάνα.

Η εξέλιξη της κατάστασης στη χώρα μας εξαρτάται αποκλειστικά πλέον από τους δανειστές και τις αγορές, αφού για κάποιες κυβερνητικές καρέκλες τους παραδώσαμε τα πάντα. Ανοίξαμε μόνοι μας την Κερκόπορτα και μάλιστα χωρίς το ελάχιστο αντάλλαγμα και προσπαθούμε τώρα να την κλείσουμε με τσιρότο!!! Η Πόλις εάλω, και δεν μας σώζουν οι θρύλοι για μαρμαρωμένους βασιλιάδες και προσευχές προς την Παναγία  «Σώπασε, κυρά Δέσποινα, μην κλαις και μη δακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα' ναι...».

Θα ακουστούν πολλά  και διάφορα από όλες τις πλευρές, η πραγματική όμως αλήθεια είναι μία και μοναδική. Θα χρειαστεί πολλαπλάσια και ειλικρινής προσπάθεια για να προσπεράσουμε τον σκόπελο, στον οποίο μας οδήγησαν τα  διαχρονικά λάθη μας και επιδείνωσε η δογματική εμμονή μας σε προοδευτικά – όπως τα χαρακτηρίζουν - γιατροσόφια και ιδεολογήματα. Τα κεφάλια μέσα, που λέει το παλιό  ανέκδοτο, ώστε να σώσουμε ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί και τέρμα στα μεγάλα λόγια. Με τις ευνοϊκότερες συνθήκες και ‘’ούριο’’ άνεμο θα περιμένουμε [ όσοι επιζήσουν ] πολλά χρόνια για να δούμε άσπρη μέρα και τα Ελληνόπουλα να ξαναγυρίζουν στην πατρίδα μας.

 Θα μπορούσα να αναφερθώ με ονοματεπώνυμο και διευθύνσεις στους άχρηστους που επιμένουν να μας σώσουν. Προσπαθούν  απλώς να παραμένουν στους θώκους και τα λοιπά ανέλπιστα ‘’μεγαλεία’’ τους που αδυνατούν πλέον να αποχωριστούν.  Ίσως  το κάνω σε μια επόμενη ευκαιρία, διότι αρκετά έχουμε όλοι   στο κεφάλι μας και  δεν αντέχουμε περισσότερα και κυρίως δεν έχουμε μάθει ακόμα να αντιμετωπίζουμε την αλήθεια κατάματα. Θα μάθουμε και εμείς, όπως οι κυβερνώντες με τις αυταπάτες τους. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι εμείς μεν πληρώνουμε το μάθημα πανάκριβα ενώ η εξουσία – για το ίδιο μάθημα – παίρνει και  ‘’ειδικό επίδομα της αδιόρθωτης βλακείας μας’’. Κάθε λαός έχει την ηγεσία που του ταιριάζει, τελεία και παύλα !!!       Αντώνης Ταρνανάς

                   

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Για να αποφύγω τη συνηθισμένη πλύση εγκεφάλου που γίνεται τέτοιες μέρες, σε απευθείας μετάδοση από την Δ.Ε.Θ., αποφάσισα να εφαρμόσω το σύνηθες πρόγραμμα Μεγάλης Εβδομάδας της ΕΡΤ, αφού η δισκοθήκη μου έχει όλα τα καλά! Το ίδιος ακριβώς θα κάνω βέβαια και τις επόμενες ημέρες, με τις ομιλίες των λοιπών  πολιτικών αρχηγών, διότι τρομάζω στη σκέψη να εμφανίσω συμπτώματα εθισμού ή superdose , με κίνδυνο να γίνω περίγελος του κόσμου στην ηλικία μου.

 Χθες  λοιπόν άρχισα με πρελούδια και πολωνέζες του Σοπέν, αλλά τα βρήκα πολύ ανάλαφρα για τις ημέρες που ζούμε. Προχώρησα με την Τρίτη συμφωνία του Μπετόβεν την οποία θεώρησα υπερβολικά ηρωική για το άδοξο τέλος του Ναπολέοντα στο Βατερλό. Άκουσα ορατόρια και άλλα θρησκευτικά έργα του Μέντελσον και του Μπαχ και έκλεισα τη χθεσινή μέρα μου με την όπερα Τόσκα του Πουτσίνι. Με τη διαδικασία αυτή ‘’φτιάχτηκα’’ συναισθηματικά και αργά τις πρωινές ώρες κατέφυγα στο κρεβάτι μου.. Χαμένος κόπος όμως, αφού μου έλλειπε το βασικό στοιχείο της πολιτικής αισιοδοξίας και οι ενέσεις  περηφάνιας    από την καθαρή μας έξοδο από τα μνημόνια, που είχα συνηθίσει να παίρνω από τα κρατικά κανάλια. Έπαθα δηλαδή ένα στερητικό σοκ έστω και προσωρινό !!!

 Ήταν φανερό ότι μου έλλειπε η δόση μου, αλλά είχα αποφασίσει να μη το ρισκάρω, διότι λόγω ΔΕΘ οι δόσεις είναι μεγαλύτερες και ίσως δεν θα μπορούσα  να τις αντέξω και έμεινα πιστός στην αρχική μου απόφαση της αποτοξίνωσης. Το πρόβλημα δεν είναι να το θέλεις αλλά και να το μπορείς και εγώ φαίνεται ότι δεν έχω πλέον τις απαραίτητες αντοχές αλλά ούτε τη δυνατότητα να συμμεριστώ τη χαρά και ευτυχία των κυβερνώντων και των παπαγάλων τους, αν δεν πάρω την καθημερινή μου δοσολογία.

Ξεγέλασα τον εαυτόν μου, αφού ο ύπνος δεν με πλησίαζε καν και πρωί-πρωί, σκέφθηκα να ακολουθήσω ‘’σοβαρότερο’’ πρόγραμμα. Δεν άφησα ρέκβιεμ για ρέκβιεμ που να μην ακούσω, μέχρι που κατέληξα σε εκείνο του Μότσαρτ. Με δεδομένες τις διάφορες αμφισβητήσεις ποιος τελικά έγραψε το έργο και τα λοιπά φημολογούμενα περί ενδεχόμενης δολοφονίας του από τον  Αντόνιο Σαλιέρι, μπήκα στη διαδικασία των προβληματισμών για το ποιος έκλεψε το έργο ποιου και τελικά αν συμφέρει να προσφέρεις δικό σου έργο ή να οικειοποιείσαι τη δουλειά των άλλων.

 Ίσως έχει χάσει πια την αξία της η ρήση ότι ‘’ ο ψεύτης και ο κλέφτης  τον πρώτο χρόνο χαίρεται’’, αφού γνωρίζω πολλούς που έχουν τον τρόπο να ανανεώνουν τον ‘’ενιαύσιο’’ αυτό περιορισμό του γνωμικού. Κάποιοι μπορούν να το κάνουν συνεχώς και με απόλυτη επιτυχία και ας πιστεύουν οι αφελείς τις λαϊκές παροιμίες και λοιπές θυμοσοφίες  του παρελθόντος. Τώρα είναι η εποχή των πονηρών παντός καιρού , οι οποίοι με τους μηχανισμούς τους θα μας πείσουν στο τέλος ότι όσοι δεν καταλαβαίνουν τις οικονομικές και κοινωνικές επιτυχίες μας, ανήκουν στη μαύρη προπαγάνδα  και  πρέπει να τους αφαιρεθεί το δικαίωμα έκφρασης γνώμης. Κάτι σαν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης και  το καθεστώς του ιδεολογικού φίλου προέδρου της Βενεζουέλας, που καλεί τους πεινασμένους της χώρας του να πουλήσουν χρυσό στις τράπεζες!!! Αυτό μου θυμίζει το αποδιδόμενο στη Μαρία Αντουανέτα  για τους πεινασμένους της Γαλλίας, ‘’αφού δεν έχουν ψωμί ας φάνε  παντεσπάνι’’ . Δεν ξέρω αν πράγματι το είπε  , είναι σίγουρο όμως ότι η ίδια κατέληξε στην ‘’γκιλοτίνα’’. O tempora o mores’’που έλεγε ο Κικέρων.

Αρχίζω  ήδη από τώρα να καταστρώνω σχέδια για τα υποκατάστατα αποφυγής των επόμενων ομιλητών της ΔΕΘ. Ομολογώ ότι έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια αντοχής μου και η συνέχιση της πλύσης εγκεφάλου θα με οδηγήσει σε εθελούσια λοβοτομή, για να αποφεύγω τις βλαβερές συνέπειες στο όσο μου απομένει υπόλοιπο της ζωής μου. Ανάμεσα στα σχέδια μου είναι ο Μυστικός Δείπνος και το φιλί του Ιούδα και κυρίως το τροπάριο της Κασσιανής της Μεγάλης Τρίτης για τους ‘’εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσόντες’’. Κορωνίδα πάντως αποτελεί ο γνωστός  τρόπος αποποίησης των ευθυνών  με το ‘’νίπτω τας χείρας μου’’ του Πόντιου Πιλάτου – ένα είδος ατόμων που βρίθουν στη σύγχρονη κοινωνία μας!!!    Αντώνης Ταρνανάς

ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΗΡΑΝΕ, ΜΩΡΕ ΠΗΡΑΝ ΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ

Με εντυπωσιάζει ο μεγάλος αριθμός αναγνωστών από την Ινδία, όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία ης ιστοσελίδας την επόμενη ημέρα.

Ο Τίτλος του παρόντος είναι παρμένος από ένα λαϊκό τραγούδι της Ιερισσού Χαλκιδικής, που θρηνεί  την Άλωση της Πόλης. Η αναφορά στη Θεσσαλονίκη όμως, με οδηγεί συνειρμικά στη  κατάληψη της Νύμφης του Θερμαϊκού, που αρχίζει σήμερα και θα διαρκέσει αρκετές ημέρες, ώστε να περάσουν όλοι οι πολιτικοί εκπρόσωποι και να καταθέσουν τα προγράμματα που δεν πρόκειται να υλοποιηθούν. Αυτό είναι εμπειρικά διαπιστωμένο και αποτελεί μια νομοτελειακή εξέλιξη της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας και γι’ αυτό δεν αξίζει καν τον κόπο να μας απασχολήσουν οι όποιες εξαγγελίες. Θα αναφερθούμε συνεπώς στις ‘’παράπλευρες’’, όπως  αποκαλούνται, απώλειες αυτού του φαινομένου και θα προσπαθήσουμε να αμβλύνουμε τις εντυπώσεις με ένα happy end.!!!

Η πρώτη και σπουδαιότερη είναι αυτή που αφορά την  κατάληψη  ‘’πήραν τη Σαλονίκη’’ της συμπρωτεύουσας, όχι  βέβαια από τους καλοδεχούμενους επισκέπτες της ετήσιας έκθεσης, αλλά διαδηλωτές και αστυνομικούς. Οι τελευταίοι συνέρρευσαν κατά χιλιάδες και αυτή τη φορά μάλιστα, συνεπικουρούμενοι και από Αμερικανούς συναδέλφους τους και το FBI. Ναι, σωστά διαβάσατε και ενδεχομένως ορθώς το καταλάβατε ότι έπρεπε να αποκτήσουμε μια αριστερή Κυβέρνηση για να υλοποιηθεί  επί τέλους ένα άπιαστο  όνειρο της επάρατης Δεξιάς. Η δικαιολογία ότι αυτό γίνεται διότι μετέχει σαν τιμώμενη χώρα η Αμερική [άλλη αριστερή διακριτική κίνηση  και αυτή] δεν αποτελεί ελαφρυντικό, διότι κατά καιρούς την τιμητική αυτή διάκριση είχαν και άλλες χώρες, χωρίς να κουβαλήσουν στη Θεσσαλονίκη τις αντίστοιχες εθνικές Υπηρεσίες Ασφαλείας  τους.

Σ’ αυτή τη χώρα, που εν  μέσω του 21^ου αιώνα προσπαθεί  ακόμα να μπει στην ‘’κανονικότητα‘’,  συμβαίνουν τα πιο απίθανα πράγματα. Η Δεξιά προτείνει κοινωνική πολιτική με παροχές και η προοδευτική Αριστερά – αντίθετα με όσα φώναζε ως αντιπολίτευση – εφαρμόζει  με αριστερούς ειδικούς οικονομολόγους, την καθαρότερη καπιταλιστική πολιτική. Δεν χρειάζεται νομίζω να αναφερθώ στα μέτρα που λήφθηκαν, αφού όλοι οι Έλληνες έχουμε σαφή αντίληψη των διάφορων επώνυμων ή ανώνυμων νομοθετημάτων της τελευταίας τετραετίας και αρκεί να  ρίξουμε μια ματιά στην τσέπη μας για να δούμε κατάματα τη ‘’ νεοαριστερή’’ πραγματικότητα.

Ο όρος νεοαριστερή αποτελεί την προοδευτική απάντηση στη  νεοφιλελεύθερη πολιτική που αποδίδουν στην αποκαλούμενη συντήρηση και αυτό έχει εισαχθεί δοκιμαστικά και στο παρελθόν. Θυμάστε τα συστήματα που εισήγαγαν στη χώρα οι χαρακτηριζόμενοι ‘’Τσάροι’’ της οικονομίας; Όπως και τώρα, ήταν όλοι τους  αμερικανοσπουδαγμένοι προφέσορες του καπιταλισμού, τον οποίο μετονόμαζαν σε σοσιαλιστική κοινωνική πολιτική, κολακευόμενοι όμως με τον άκρως ‘’σοσιαλιστικό’’ τίτλο του Τσάρου.

Δεύτερη παράπλευρη απώλεια είναι η πλήρης νόθευση της έκθεσης, που έχει καταντήσει ένα ‘’συμπτωματικό’’ γεγονός και μάλιστα με κίνδυνο για τους εκθέτες και τα εκθέματα που δεν κρίνονται αρεστά από εκείνους που μπορούν να τα προσεγγίσουν. Οι διεθνείς Εκθέσεις πρέπει να αποτελούν ελεύθερες εκδηλώσεις προβολής προιόντων και ιδεών και όχι αστυνομοκρατούμενους χώρους με κατανεμημένες ημερομηνίες προβολής της κομματικής προπαγάνδας. Είναι γνωστό ότι η συνέχεια διαψεύδει τις περισσότερες υποσχέσεις και πολύ συχνά ακυρώνει απόλυτα το σύνολο των εξαγγελιών, με διάφορα προσχήματα  ακόμα και την επίκληση της  αυταπάτης!!!

Για να διασκεδάσουμε τις διάφορες κίτς [kitsch] εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου και εκείνες που θα ακολουθήσουν, σας προτείνω μια αισθητική απόλαυση από μια έκθεση λουλουδιών στην Grande place των  Βρυξελλών, που πραγματοποιήθηκε από τις 16 ως τις 18 του φετινού Αυγούστου [ακολουθεί]. Δείτε το μέχρι τέλους και θα αποζημιωθείτε, θα συνιστούσα μάλιστα να το έχετε πρόχειρο για να αντικρούετε κάθε κακόγουστη τηλεοπτική εμφάνιση σαν αυτή που έχει επιβληθεί [εθιμικά] στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Αντώνης Ταρνανάς

 https://www.youtube.com/watch?v=cik_kM0UxaY

ΕΦΥΓΕ Ο ΗΛΙΑΣ

          Προχθές μας εγκατέλειψε οριστικά ο Ηλίας. Ένας από τους τελευταίους παλιόφιλους και μάλλον ανακουφίστηκε, αφού τελευταία αντιμετώπιζε πολλά και σοβαρά προβλήματα με την υγεία του, τα οποία είχαν σχεδόν μηδενίσει την ποιότητα ζωής, σε σημείο που   δεν του άξιζε.

            Τον είχα γνωρίσει , εντελώς τυχαία, το μακρινό 1958, στο Κέντρο Ερευνών Εθνικής Αμύνης, όπου με είχαν παραπέμψει για τις τεχνικές εξετάσεις πρόσληψής μου στην Υπηρεσία Επικοινωνιών του Υπουργείου Εξωτερικών .Ήταν ο άμεσος συνεργάτης  του Διοικητή του Κέντρου Παναγή Δελμούζου.  Μετά την επιτυχία μου στην εξέταση μου τέθηκε ως όρος να προσφέρω τις υπηρεσίες μου αμισθί   για τρείς μήνες, στην ολοκλήρωση ενός προγράμματος του Κέντρου Ερευνών, πράγμα βέβαια που εκών-άκων δέχτηκα αδιαμαρτύρητα, κατά τα ειωθότα της εποχής!!!

            Στο τρίμηνο αυτό μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά τις γνώσεις και τον χαρακτήρα του ανθρώπου και  μετέπειτα φίλου μου Ηλία Κουρούκλη, που ένα πρόβλημα υγείας  δεν μου επέτρεψε να του πω από κοντά το ύστατο χαίρε. Διατηρώ την ελπίδα ότι κάπου στο υπερπέραν θα ξαναβρεθούμε.

            Ο αποθανών ανήκε στα στελέχη των ηλεκτρονικών του Κ.Ε.ΕΘ.Α., με τη συνεργασία του οποίου ξεκίνησε η λειτουργία του Κέντρου Επικοινωνιών του ΥΠΕΞ. Ο ίδιος βοήθησε πρόθυμα τόσο τεχνικά όσο και λειτουργικά, στα πρώτα στάδια ξεπεράσματος των ‘’παιδικών ασθενειών’’ των συσκευών κατασκευής του Κέντρου. Μας  στήριξε ,με την επιστημονική του τεκμηρίωση, στην προσπάθεια μεταφοράς της υπηρεσίας  στο χώρο που κατέχει και σήμερα στη νέα πτέρυγα της οδού Ακαδημίας. Υπήρξε ο μόνιμος εξεταστής στα ηλεκτρονικά μαθήματα σε πολλούς διαγωνισμούς πρόσληψης συναδέλφων και ταξίδεψε μαζί μου στο εξωτερικό, σαν τεχνικός Σύμβουλος,  την εποχή που ήμουν ο ‘’άτυπος  ειδικός προϊστάμενος’’  της Υπηρεσίας, τόσο για τον έλεγχο  των προδιαγραφών των απαραίτητων συσκευών όσο και στις πρώτες αναζητήσεις για τη μετάβαση στους υπολογιστές.

            Υπήρξε απόλυτα έντιμος, αντικειμενικός  και ευχάριστος στις συναναστροφές του, με την ιδιαίτερα συμπαθή κεφαλλονίτικη  τρέλα που κουβαλούσε. Η τελευταία μας προσωπική επαφή ήταν όταν με κάλεσε να δω το καμάρι του, ένα πολύ όμορφο σπίτι στην Πεντέλη, οι περισσότερες εργασίες του οποίου είχαν περάσει από τα δικά του χέρια - όπως έλεγε με υπερηφάνεια. Μελετούσε κάθε αρχιτεκτονικό και οικοδομικό νεωτερισμό για να τον εφαρμόσει με μεράκι και τέλεια αισθητική στο τελευταίο δημιούργημά του, όπως αποκαλούσε το σπίτι του.

            Τον απορρόφησε τόσο πολύ, αυτή η στροφή του στον οικοδομικό τομέα, ώστε εγκατέλειψε παντελώς την  επιτυχημένη καριέρα του ως  ηλεκτρονικού, με ιδιαίτερες επιδόσεις στην κατασκευή ειδικών τηλεφωνικών κέντρων και μηχανών  ‘’κρυπτογράφησης’’, σε σημείο – όπως μου έλεγε - να αποστρέφεται τη νέα τεχνολογία των υπολογιστών. Λίγους μήνες πριν  είχε μια δυσάρεστη προσωπική εμπειρία λόγω της υγείας του, που μένω με την εντύπωση ότι έδειξε εμπιστοσύνη στην προτροπή μου και υποθέτω ότι ‘’έφυγε ησύχως  ελπίζω δε και  ανωδύνως’’

Στην οικογένειά του εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια, ευχόμενος να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.  Αντώνης.

Σημείωση: Παρακαλούνται οι αποδέκτες του παρόντος να ενημερώσουν  όσους παλιούς συναδέλφους τον γνώρισαν και αν κάποιος έχει πρόσβαση στα σημερινά στελέχη της υπηρεσίας, να εισηγηθεί τη δημοσίευσή του  στην ιστοσελίδα  τους , σαν μια ελάχιστη αναγνώριση της σημαντικής  προσφοράς του στη δημιουργία του Κλάδου. Αντώνης Ταρνανάς

Δ.Ε.Θ. ή Δ.Ε.Δ

Αρχίζω με τη διευκρίνιση των  αρκτικόλεξων Δ.Ε.Δ., για να προλάβω κάθε απόπειρα παρερμηνείας των , δηλώνοντας ότι σημαίνουν Διεθνής Έκθεση Διαμαρτυρομένων . Είναι κάτι ανάλογο με  την πλατεία Κλαυθμώνος, που το σημερινό της όνομα [δόθηκε το 1878] και   επικράτησε σημαντικών και ιστορικών ονομασιών, που επιχειρήθηκαν ανεπιτυχώς κατά καιρούς, αφού πάντα υπερτερεί η προσπάθεια δικαίωσης, μετά κλαυθμών και οδυρμών ή  άλλως πως !!!

Θεσσαλονικείς , Μακεδόνες και λοιποί Έλληνες γρηγορείτε!!! Ήδη ο Πρωθυπουργός των   βόρειων γειτόνων μας, επικαλούμενος το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, ξεκαθάρισε την ονομασία τους, τη γλώσσα και την εθνικότητα, κρατώντας για όλα  την μόνιμη παλιά επωδό και αλυτρωτική επιδίωξή τους [ίσως αυτό εννοεί ο κ. Κοτζιάς με τον όρο erga omnes] !!!  Το κακό είναι ότι δεν το επικαλούνται μόνο – επίσημα πλέον – οι Σκοπιανοί, αλλά το επικυρώνει και ο πλανητάρχης κ. Τραμπ [ ή όπως αλλιώς αποδίδεται η προφορά του επωνύμου  του] και όσοι σπεύδουν να  επισκεφθούν τα Σκόπια, για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα του σχετικού δημοψηφίσματος της γείτονος. Ο Αυστριακός Καγκελάριος, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ  και η κυρία Μέρκελ, είναι κάποιοι ένθερμοι υποστηρικτές της Συμφωνίας των Πρεσπών, γιατί άραγε;  Ίσως εδώ ο Πρωθυπουργός μας μπορεί να τους δώσει ιδέες, πως γίνεται το ΟΧΙ, ΝΑΙ, χωρίς να χρειάζονται την έξωθεν βοήθεια.  Άντε τώρα να μιλήσει κανείς για Μερκελιστές,  Γερμανοτσολιάδες και Αμερικάνους δολοφόνους των λαών και κυρίως για  ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο!!! Να λοιπόν πώς  η εξουσία αλλάζει τα πράγμα ή με άλλα λόγια πώς γλείφουμε εκεί που λίγο πριν  φτύναμε, που λέει και ο [πραγματικός] λαός.

Επανέρχομαι όμως στη Θεσσαλονίκη και την πάλαι ποτέ ΔΕΘ, με τη διεθνή της ακτινοβολία, που τώρα κατάντησε ο χώρος των διαμαρτυριών και διαδηλώσεων, του συνόλου σχεδόν των Ελλήνων – καθένας για το προσωπικό του πρόβλημα και όλοι μαζί για την εθνική κατάντια μας. Σήμερα οι γιατροί και οι ένστολοι και αύριο όλοι οι υπόλοιποι, μαζί και ο κ. Τσίπρας. Αλήθεια, ύστερα από όσα ο ίδιος έχει εξαγγείλει και έπραξε τα αντίθετα, με ‘’τι μούτρα’’ θα εμφανισθεί στον ίδιο χώρο και ποιοι θα τον ακούσουν ; Πέραν των κομματικών στελεχών  και εκείνων που επιβάλλεται να το κάνουν από επαγγελματική υποχρέωση και τις  χιλιάδες αστυνομικών που κλήθηκαν να τον προστατεύσουνε από τον λαό  ‘’του’’,  πόσοι από αυτούς άραγε  θα τον πιστέψουν;

Δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ στην  θέση του  κ. Πρωθυπουργού , διότι καταλαβαίνω  τι σημαίνει να σε αμφισβητεί και να σε ‘’κράζει’’ ο λαός σου και εσύ να δείχνεις ευχαριστημένος !!! . Δεν μπορώ να φαντασθώ ότι μπορεί ένας ηγέτης και μάλιστα ένας νέος και έξυπνος άνθρωπος, να παριστάνει το ‘’βλάκα’’ και να δέχεται χαμογελαστός την έσχατη αυτή ταπείνωση,  δηλαδή την αμφισβήτηση από τον ίδιο το λαό του.  Έχει και η αναισθησία τα όριά της και η παραβίασή τους  ενίοτε  μπορεί να οδηγήσει  σε επικίνδυνες επιλογές και λύσεις.

 Κύριε  Πρωθυπουργέ, αγνοείστε τους καλοπληρωμένους αυλοκόλακες που σας περιβάλλουν - έστω και αν  αποτελούν δική σας επιλογή  - και τολμήστε να βγείτε μόνος στο λαό να μάθετε επί τέλους τις πραγματικές του σκέψεις . Αν δεν το κάνετε έγκαιρα θα προκαλέσετε ανεπανόρθωτη βλάβη στη χώρα μας, που δεν αμφισβητώ την αγάπη σας γι’ αυτή. Στα τέσσερα σχεδόν χρόνια που κυβερνάτε, το μόνο που μάθατε είναι ‘’να γράφετε αποκλειστικά με το δεξί’’, διότι όλα τα έργα σας δεν έχουν καμιά σχέση με την αριστερά και την πρόοδο που υπαινίσσεστε στις θεωρητικές ‘’επαγγελίες’’ σας.

Μια ειλικρινής εξαγγελία από τη ΔΕΘ πρέπει να περιορίζεται σε μια μεγάλη συγγνώμη από τον Ελληνικό λαό και επίδειξη της  έμπρακτης  μεταμέλειας, έξω από τον προστατευτικό κλοιό των φρουρών σας, που σας καθιστούν δέσμιο της προστασίας των. Μη φοβάστε να κυκλοφορήσετε ελεύθερος ανάμεσα στο λαό ακόμα και στους αγανακτισμένους. Οι Έλληνες είναι φιλήσυχοι άνθρωποι και αποκλείεται να σας βλάψουν, άλλωστε το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι ότι ‘’ξεχνούν’’ εύκολα και αυτό τους το γνώρισμα πληρώνουν διαχρονικά!!!  Φοβάμαι όμως ότι και σε μια τέτοια κίνησή σας, πάλι δεν θα σας πιστέψουν και ίσως αυτό να σας φοβίζει  περισσότερο. Έτσι είναι όμως  η ζωή και κάθε μας ενέργεια έχει το κόστος της και το κόστος αυτό δεν ρυθμίζεται με  ‘’πολιτική διαπραγμάτευση’’.!!!

Ένας συνειδητός  αιθεροβάμων    Αντώνης Ταρνανάς