ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ

 

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ   

Πάει καιρός που δεν ‘’μπορώ’’ να διακρίνω την Κυριακή από τις άλλες μέρες, ακόμα και πριν βγω στη σύνταξη, που αποφάσισα να γίνω ‘’μοναχικός’’ και επέλεξα τη μοναξιά. Είναι  μια μέρα που κατακλύζομαι από αναμνήσεις που  με ωθούν σε καθόλου ευχάριστες συγκρίσεις με το παρελθόν και μελαγχολώ. Βίωσα μια περίοδο στις Βρυξέλλες που ‘’ξανοίχτηκα’’ αλλά κι αυτή τελείωσε , με επιλογή δική μου και  γύρισα συνειδητά στα ίδια.

          Ένα  παλιό τραγούδι της Πόπης Αστεριάδου, που παραθέτω στη συνέχεια, με έφερε πίσω στα παλιά και θυμήθηκα ότι για μένα η κάθε μέρα είναι Κυριακή και δεν μπορώ  πια ‘’να καρτερώ μια άλλη’’.  Έχω του κόσμου τις χαρές, παιδιά εγγόνια και δισέγγονα, οι ανάγκες  όμως της σύγχρονης ζωής  τους απομάκρυναν όλους και εγώ , κάνοντας την ανάγκη επιλογή , δηλώνω μοναχικός και μένω μόνος.

Από τα χαράματα, αφού ξεκαθαρίσω με τις οικιακές ανάγκες μου, γράφω συνεχώς, χωρίς να ξέρω πόσοι κι αν τα διαβάζουν. Από το 2016 που απέκτησα μια ιστοσελίδα, βλέπω στα στατιστικά στοιχεία ότι , όσα   δημοσιεύονται, διαβάζονται από πολλές χιλιάδες ομογενών σ’ όλες  τις χώρες και αυτό μου δίνει κουράγιο και πίστη ότι οι κόποι μου δεν πάνε χαμένοι. Η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να  κάνω κάτι  χρήσιμο και για τους άλλους, γι’ αυτό το μόνο που αποζητώ είναι να μείνω όρθιος μέχρι το φυσικό μου τέλος, χωρίς να ενοχλήσω άλλους. Θέλω απλά να αυτοεξυπηρετούμαι για να κάνω τα ελάχιστα που μπορώ και δικαιούμαι ,γιατί είναι τρομερό να νοιώθεις ‘’άχρηστος’’ για τους συνανθρώπους σου. Ακολουθεί το άσμα που μούδωσε την αφορμή.

Στίχοι

Πάει κι αυτή η Κυριακή
Και η χαρά μασ πάει
Ήτανε τόσο βιαστική
Όπως και κάθε Κυριακή
Που πριν τη ζήσουμε περνάει

Πάει κι αυτή η Κυριακή
Κι ας καρτερούμε μια άλλη
Που να ‘ναι ολόκληρη ζωή
Που να ‘ναι απέραντη γιορτή
Μια Κυριακή τόσο μεγάλη

Πάει κι αυτή η Κυριακή
Κι ασς καρτερούμε μια άλλη

 

Αντώνης

ΜΙΚΡΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

                   ΜΙΚΡΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

             ΜΕ ΚΟΙΝΌ ΣΤΟΙΧΕΊΟ ΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΌΤΗΤΑ

 

Ύστερα από αρκετών ημερών απουσία μου, οφειλόμενη στην ανημποριά μου ή  και  κάποια σκοπιμότητα – αφήνω να το κρίνετε με βάση το περιεχόμενο του παρόντος – επέλεξα να συμπεριλάβω  σ’ αυτό περισσότερα θέματα, αρχίζοντας από την επικαιρότητα.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Αφού συγχαρώ τον νικητή και του ευχηθώ καλή και εποικοδομητική   συνέχεια, επ’ αγαθώ της πατρίδας, θα του θυμίσω, αυτή τη φορά να εφαρμόσει έστω και μέρος αυτών που τόσα χρόνια βίωσε και είδε στις Βρυξέλλες, όπου έχω 15ετή προσωπική εμπειρία. Το τελευταίο δεν είδα ούτε καν να το εγγίζει στην προηγούμενη προεδρεία του και ίσως υπήρξε  ένας από τους λόγους που  κάποιοι τον αμφισβήτησαν.

Όσον αφορά τον αντίπαλό του, θέλω να του θυμίσω ότι χθες ψήφισαν μόνο μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ, ενώ στην εκλογή του ως Δημάρχου, συνέβαλε όλη η αντιπολίτευση. Οι αριστεροί   συνέχισαν τον αρνητισμό  τους και οι ακροδεξιοί [πωλητές μαντζουνιών,  θρησκόληπτοι  και λοιποί], γιατί δεν μπορούν να ξεχάσουν ότι ο απελθών Δήμαρχος ήταν γιός του αλησμόνητου πολέμιου της χούντας,  μέσω της φωνής του Μονάχου,  Παύλου Μπακογιάννη. Ελπίζω ότι έτσι βάλαμε τα πράγματα στη θέση τους για να γνωρίζουν οι ‘’διαγωνισθέντες’’ ότι κάποιοι ‘’αριστεροί’’  κέρδισαν  με υη  ψήφο  της ακροδεξιάς και άλλων φιλοχουντικών στοιχείων. Εύχομαι  και στον Δήμαρχο καλή επιτυχία για το καλό των Αθηναίων, πριν αρχίσουν να νοσταλγούν αυτό που έχασαν, αφού είναι  γενικώς γνωστό ότι το καλό είναι εχθρός του καλύτερου.

                      ΣΥΡΙΖΑ

Δεν ξέρω γιατί αλλά η περίπτωση του  ξεπερνά κάθε όριο λογικής και με τη στάση των αμέτρητων αντίρροπων δυνάμεων στο εσωτερικό τους προβληματίζουν σφόδρα.. Φέρανε οι ίδιοι – όπως έχω ξαναγράψει – τον κ,Κασσελάκη για να του φορτώσουν την κατρακύλα του κ. Τσίπρα  στις εκλογές, ίσως και εν γνώσει τους ότι είναι άσχετος με την ελληνική ‘’κομματίλα’’ και πραγματικότητα. Τώρα όμως  με απαράδεκτα τεχνάσματα του αφαιρούν το δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Μήπως  φοβούνται, ότι η ενδεχόμενη εκλογή  του θα τους διαλύσει εντελώς;;; Δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν ήδη διαλυθεί, όπως υποστηρίζουν στελέχη τους        ;;;             Έστω και προσωρινά ,φέρεται ως προεδρεύων του Κόμματος, στέλεχος που έχει καταδικαστεί για σοβαρότατα αδικήματα  παμψηφεί [13-0] και βρίσκεται εκτός φυλακής  ‘’με αναστολή’’. Οι  καθημερινές αντεγκλήσεις τους  προδίδουν μίσος ανάμεσα σε όλους και όποιος τελικά και να εκλεγεί  υπάρχει η απειλή ότι οι άλλοι μισοί θα αποχωρήσουν!!!

Ας έλθουμε στα λογικά μας και ας σκεφθούμε ότι οι υπεύθυνοι του κόμματος δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους   και το δηλώνουν παντοιοτρόπως,  ότι αν εκλεγεί ο Κασσελάκης πολλοί θα φύγουν ενώ ο τελευταίως έχει κάνει σοβαρές καταγγελίες  στο Κόμμα για χίλιες μύριες ατασθαλίες. Πως θα μπορέσουν όλοι αυτοί να τα ξεχάσουν όλα;;; Και αν ακόμα υποκριθούν ότι  συμφωνούν ποιος τους πιστεύει;;; Τελικά, αφού δεν μπορούν να κάνουν ‘’κουμάντο’’  στο ‘’σπίτι’’ τους, ποιος  τους εμπιστεύεται να κυβερνήσουν τη χώρα;;; Έπαιξαν και έχασαν και είναι πολύ αργά για δάκρυα. Τους υπεύθυνους για το κατάντημά τους ας τους  αναζητήσουν μεταξύ τους, διότι δεν φταίει η χώρα για τις επιλογές τους.

         Ο Κάιτους  και τα επακόλουθά του

Τόσα λέγονται και γράφονται για τα αδέσποτα και αμέτρητοι ‘’ειδικοί’’ σύλλογοι προστασίας εμφανίζονται στην τηλεόραση - ορισμένοι ίσως και για να προβληθούν, προτείνοντας και απειλούντες  ακόμα και Δημάρχους για την υποκριτική ενίοτε υποστήριξη των καημένων αδέσποτων σκύλων, που  ακόμα συναντάμε σε κάθε βήμα μας.

Την περασμένη εβδομάδα είδα από το Τρίτο πρόγραμμα της δημόσιας  τηλεόρασης μια παρουσίαση θέματος με ‘’σκυλάκια ράτσας’’ που συνόδευαν οι ‘’κτήτορές’’ τους και ειδικούς εκπαιδευτές που μιλούσαν για την εκπαίδευσή τους να υπακούουν στις όποιες εντολές των ‘’αφεντικών’’ τους. Τα καημένα τα σκυλάκια μου θύμισαν παλιό τσίρκο, όπου οι σκύλοι έκαναν τούμπες και  άλλα αξιοθαύμαστα  κατορθώματα για να ευχαριστήσουν το φιλοθεάμον κοινό.

Προσωπικά εξέλαβα τη συγκεκριμένη επίδειξη, σαν μια προσπάθεια διαφήμισης της επαναφοράς   αγοραπωλησίας ζώων ράτσας που θα συνοδεύουν κυρίες και κυρίους του καλού κόσμου.

Εδώ θέλω να προσθέσω τις ενστάσεις μου και για την βάρβαρη απόφαση της στείρωσης, δηλαδή της στέρησης μιας φυσικής λειτουργίας και ‘’ικανοποίησης’’ των ταλαίπωρων σκύλων, τους οποίους εμείς οι πολιτισμένοι άνθρωποι τους πήραμε από το φυσικό περιβάλλον τους για να στολίσουμε το σαλόνι μας ή τις δημόσιες εμφανίσεις μας, όπως έχουμε δει σε παλιές ταινίες του Χούλιγκαν. Παραμένει όμως ένα ερώτημα για τους εναπομείναντες ευαίσθητους της εποχής μας, αν θα αποδέχονταν την πράξη αυτή στον εαυτό τους,  έστω και σαν δικαστικό μέτρο σωφρονισμού εγκληματιών !!!

Επειδή κανείς μας δεν είναι άμεμπτος  θα σας διηγηθώ μια προσωπική μου ανάλογη απρέπεια στο παρελθόν. Ήταν το 1968, την εποχή της  Άνοιξης της Πράγας που υπηρετούσα στην  τότε Τσεχοσλοβακία. Από τις ‘’σχετικές ελευθερίες που είχαν δοθεί στο λαό, η Πράγα θύμιζε Παρίσι’’. Δεκάδες χιλιάδες δυτικοευρωπαίοι είχαν κατακλύσει τη χώρα και αγόραζαν τα γνωστά κρύσταλλα Βοημίας , αντίκες [ από το μοναδικό κρατικό κατάστημα] και άλλα ενδιαφέροντα προϊόντα της απομονωμένης μέχρι τότε χώρας.

Μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων είχαν οργανώσει και μια παγκόσμια έκθεση-διαγωνισμό σκύλων ράτσας. Για να ευχαριστήσω την εξάχρονη τότε κόρη μου επισκεφθήκαμε  μαζί την έκθεση. Θαυμάσαμε την ομορφιά των σκύλων και το ενδιαφέρον μας έπεσε σε ένα ολόλευκο με μεγάλα μαύρα μάτια Μαλτέζικο πίντς . Η σύζυγός μου με είχε προειδοποιήσει ‘’να μη με παρασύρει η μικρή και αγοράσουμε σκύλο γιατί δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις  υποχρεώσεις μας απέναντί του’’. Σημειώνω ότι η ίδια λάτρευε τα ζώα, αφού στο σπίτι της πεθεράς μου οι γάτες και ο σκύλος της είχαν  περίοπτο θέση.

Όταν όμως το συγκεκριμένο σκυλάκι πήρε το πρώτο βραβείο δεν μπόρεσα να αντισταθώ στις παρακλήσεις της μικρής και κατέβαλα για την αγορά του Κάιτους στην Πολωνέζα εκτροφέα του, 300 Δολάρια. Επιστρέφοντας στο σπίτι , η  γυναίκα μου το πήρε στην αγκαλιά της αλλά μου επανέλαβε τις προειδοποιήσεις της.

 Την εποχή εκείνη δεν επιτρεπόταν η είσοδος σκύλων σε κλειστούς χώρους πράγμα που μας έφερε μεγάλες δυσκολίες, κυρίως στις κοινωνικές μας υποχρεώσεις και δεν υπήρχε συμφωνία μεταφοράς ζώντων ζώων  μεταξύ Τσεχοσλοβακίας και της χώρας μας.

Την μεγαλύτερη δυσκολία συναντήσαμε όταν εγκαταλείψαμε οριστικά την Τσεχοσλοβακία τον Δεκέμβριο του 1971, αφού η γυναίκα μου ήταν έγκυος στο 8^ο μήνα και οι Τσέχοι γιατροί δεν της επέτρεπαν να ταξιδέψει οδικώς. Με δεδομένο ότι η χώρα δεν είχε προσυπογράψει τη διεθνή συμφωνία για την μετακίνηση ζώων, δεν μου χορηγούσαν κανένα ‘’χαρτί’’ για την μετακίνηση του σκύλου στην Ελλάδα και  η σύζυγός μου φοβόταν  ότι αν ταξιδέψει μόνη αεροπορικώς, εγώ θα εγκατέλειπα τον σκύλο.

Το εμπόδιο της μετακίνησης της οδικώς από τους ντόπιους γιατρούς ξεπεράστηκε με ‘’μια κάσα ουίσκι’’ με την επίκληση της προσοχής μας  στα 3.400 χιλιόμετρα της διαδρομής να προσέχουμε  και να κάνουμε συχνές στάσεις.

Ήρθε η μέρα του ταξιδιού και βάλαμε το σκυλάκι στο πίσω κάθισμα  με την 9χρονη πια κόρη μας να το καλύπτει με μια ζακέτα της  όπου νομίζαμε ότι υπήρχε κίνδυνος.  Είχαμε πάρει τα απολύτως απαραίτητα [ νερό κι σάντουιτς] και κάναμε και κάποιες στάσεις παραπάνω]. Όταν με το καλό φθάσαμε σχεδόν νηστικοί και άυπνοι στο Ζάγκρεμπ της τότε Γιουγκοσλαβίας, δοκιμάσαμε να διανυκτερεύσουμε σε ένα ωραίο ξενοδοχείο που γνωρίζαμε από την παλαιότερη υπηρεσία μου στη χώρα. Με ένα γενναίο φιλοδώρημα μας δέχτηκαν  με την παράκληση να κρύβουμε το σκύλο. Τον ρόλο αυτό είχε η κόρη μου που τον κάλυπτε με τη ζακέτα της στις μετακινήσεις μας και έκανε το ίδιο στο εστιατόριο που τον χάιδευε και τον τάιζε κάτω από τα τραπέζι. Έτσι λοιπόν δόθηκε χρόνος στην ετοιμόγεννη γυναίκα μου να ξεκουραστεί.

Ξεκινήσαμε την επομένη να φθάσουμε στην Αθήνα. Στο τελωνείο των συνόρων μας ο τελωνειακός  υπάλληλος μας ζήτησε  τα διαβατήρια για έλεγχο, λέγοντας μας, λόγω της εγκυμονούσης συζύγου μου, να παραμείνουμε στο αυτοκίνητο.      Σύντομα  μας τα επέστρεψε  και επειδή

μας γνώριζε από τις συχνές διελεύσεις μας, ευχήθηκε καλό ταξίδι. Στο άκουσμα ξένης φωνής ο Κάιτους άρχισε να γαυγίζει αλλά εκείνος απλά χαμογέλασε στην μικρή και μας χαιρέτησε. Υπάρχουν και άνθρωποι με κατανόηση χωρίς τυπολατρία. Συνεχίσαμε το ταξίδι μας αλλά στα Καμένα Βούρλα η σύζυγός μου ένοιωσε κάποιες ενοχλήσεις και είχε μια μικρή αιμορραγία. Μείναμε το βράδυ σε γνωστό μου ξενοδοχείο [ κοντά στη γενέτειρά μου] και επικοινώνησα με μαιευτήρα που μου είχε συστήσει συνάδελφος και την επομένη φθάσαμε στην Αθήνα, έγινε εισαγωγή της στην κλινική και την επομένη γεννήθηκε ο γιός μου που συμπλήρωσε την ευτυχία μου.

Ο Κάιτους ήταν επίσης ευτυχής στο Παλαιό Φάληρο όπου διαμέναμε μέχρι τη μέρα που η κόρη μου με λουράκι τον είχε βγάλει βόλτα σε διπλανό μας δρόμο, όπου μια κυρία,  κινούμενη αντίθετα σε μονόδρομο τον σκότωσε. Ζήσαμε ένα πραγματικό οικογενειακό δράμα, ιδιαίτερα η γυναίκα μου , που ίσως  να επιδείνωσαν  την μετέπειτα υγεία της.

Η Αστυνομία  προς την οποία απευθύνθηκα μου υπενθύμισε ότι τα ζώα τότε θεωρούνταν πράγματα και μου υπέδειξαν να κάνω μήνυση για φθορά πράγματος. Εν τω μεταξύ η αντίδικός μου ήταν δικηγόρος και έσπευσε να υποβάλει μήνυση για  δήθεν απειλή της συζύγου μου κατά της ζωής της ,ενώ ήταν κλινήρης λόγω σοβαρής ασθένειας. Στη δίκη που  συνεκδικάστηκαν οι δυο μηνύσεις, ζήτησε να είναι παρούσα  και η σύζυγός μου, υποστηριζόμενη .

Οι δυο δικηγόροι φαίνεται ότι τα βρήκαν μεταξύ τους και συμφώνησαν να αρθούν οι  εκατέρωθεν μηνύσεις, αλλά ο Πρόεδρος ζητούσε από τη γυναίκα μου να άρει την απειλή κατά της ζωής της αντιδίκου μου. Δεν κρατήθηκα και βέβαια παράτυπα φώναξα προς τον Πρόεδρο: ‘’θεωρείτε ότι αυτή η γυναίκα που κρατιέται όρθια υποστηριζόμενη μπορεί να απειλήσει τη ζωή ενός οποιουδήποτε ανθρώπου;::’’ Ο πρόεδρος διέταξε να με ‘’κλείσουν μέσα’’. Έμεινα έγκλειστος 1-2 ώρες και με τις διευκρινίσεις των δικηγόρων απελευθερώθηκα αλλά εκτός της αίθουσας. Δεν ξέρω τι διημείφθη στη διάρκεια της κράτησής μου και αν η γυναίκα μου δήλωσε ότι αίρει την απειλή που ποτέ δεν ‘έκανε , το αποτέλεσμα πάντως δεν με δικαίωσε. Τότε μόνο κατάλαβα τις προειδοποιήσεις της συγχωρεμένης συντρόφου μου πριν πάω με την μικρή κόρη μου  στην έκθεση σκύλων. Αντώνης

ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΔΕΝ ΕΒΛΑΨΑΝ ΚΑΝΕΝΑ

 

     ΟΤΑΝ  ΓΑΡ  ΗΔΥΣ ΤΟΙΣ ΛΌΓΟΙΣ ΦΡΟΝΩΝ ΚΑΚΩΣ

     ΠΕΙΘΗ  ΤΟ  ΠΛΗΘΟΣ, ΤΗ  ΠΟΛΕΙ ΚΑΚΟΝ  ΜΕΓΑ..

 

 

Ο Ευριπίδης στο έργο του Ορέστης  [408 π.Χ.], με τη φράση  αυτή του τίτλου  επιχειρεί να επισημάνει τους κινδύνους της  παραπειστικής ευγλωττίας και του λαϊκισμού, αναφέροντας –σε ελεύθερη μετάφραση- [ όταν  οι κακοπροαίρετοι  γλωσσοπλόκοι και οι λαϊκιστές  πείθουν τον λαό,  προκαλούν μεγάλο κακό  στην Πολιτεία]. Αυτό γίνεται συστηματικά στην εποχή μας όταν κάποιοι  πατριδοκάπηλοι, έμποροι ιδεοληψιών και μαντζουνιών, θρησκόληπτοι φαρισαϊστές και  άλλοι  με δογματικές εμμονές σε  ολοκληρωτικά ΚΑΘΕΣΤΏΤΑ που  βίωσα προσωπικά ενώ οι ίδιοι  δεν γνώρισαν στην εφαρμογή τους  και κατέρρευσαν  από τους λαούς που τα υπέστησαν με γδούπο, επιδιώκουν την επαναφορά  και την νεκρανάσταση τους. Τους μιμούνται δυστυχώς και τα κόμματα του αποκαλούμενου δημοκρατικού τόξου, που ακόμα αναζητούν τη δική τους ιδεοληψία και ‘’τρώγονται’’ και αλληλοαμφισβητούνται μεταξύ τους , η εσωστρέφεια των  τα οδηγεί  σε πραγματικό  πόλεμο  με ‘’συντρόφους’’ τους. Ο μόνος σύντροφος που παραμένει πιστός είναι εκείνος του αποπεμφθέντος Προέδρου τους. Με ψεύδη και ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον της κυβέρνησης ,προσπαθούν να καλύψουν  το μίσος και την  αμφισβήτηση που τους διχάζει.

 

 

 

. Δεν υπάρχει δήλωσή τους, ομιλία ή παρέμβαση τους , χωρίς την  αναφορά στο όνομα Μητσοτάκης, καθιστώντας το όνομα αυτό γνωστό και σε όσους δεν τον γνώριζαν ή τον αμφισβητούσαν.Δεν αναφέρομαι καθόλου στο εναπομείναν κόμμα της αντιπολίτευσης, θεωρώντας ότι η προσέγγιση της ηγεσίας του αποτελεί  αντικείμενο ειδικής επιστήμης.

Θα προσθέσω – επιγραμματικά – τη λαϊκή ρήση ότι  ‘’ όποιος δεν μπορεί να βάλει τάξη στο σπιτικό του , δεν μπορεί  να το κάνει  στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων.  Ας προσπαθήσουν  -όπως υποχρεούνται – να βάλουν τάξη στο κόμμα τους – και μετά να κάνουν τις νόμιμες υποδείξεις, γιατί έχουμε γίνει περίγελος διεθνώς.Θα θυμίσω επίσης ότι σε όλες τις πραγματικές δημοκρατίες, η αιρετή κυβέρνηση είναι εξουσιοδοτημένη από τον λαό να ‘’κυβερνά’’  και η αντιπολίτευση ελέγχει και συνδράμει στα εθνικά θέματα της χώρας.  Ουσιαστικά  οφείλουν να είναι σύμμαχοι και   συνεργάτες , μακράν ιδεολογικών αγκυλώσεων  όταν πρόκειται για τα ίδια εθνικά συμφέροντα .  Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, ενίοτε συγκροτούνται και  κυβερνήσεις συνεργασίας Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας αποτελεί ,σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής ανεπίτρεπτη και  απαράδεκτη θέση της αντιπολίτευσης.

Το θέμα έχει επιλυθεί  από την εποχή του Ευριπίδη, ο οποίος   επισημαίνει  ανάλογες καταστάσεις της πρώτης Αθηναϊκής Δημοκρατίες που εφαρμόζεται από όλες τις πολιτισμένες χώρες  παγκοσμίως. Αντώνης

ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ;;;

      ΜΑ  ΕΙΝΑΙ  ΔΥΝΑΤΟΝ;;;  

 

Ακούω  τελευταία ειδικούς και μη να ομιλούν για την παιδική βία και διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου!!! Υπήρξα έφηβος και μαθητής και μάλιστα σε εμπόλεμη κατάσταση και δεν την συνάντησα πουθενά, ούτε και στη διάρκεια του εμφυλίου που οι περισσότεροι έφηβοι είχαν στην τσέπη ένα πιστόλι.  Ίσως γιατί και τα ΜΜΕ ήταν περιορισμένα και δεν τα μαθαίναμε. Τώρα επικαλούνται αστυνομικά και δικαστικά μέτρα για την αντιμετώπισή της.

Η αιτία βρίσκεται αλλού και το ξέρετε όλοι πολύ καλά. Έχει διαλυθεί η παραδοσιακή οικογένεια για λόγους που εσείς γνωρίζετε καλύτερα !!! Η υπερπληροφόρηση για τα ανάλογα περιστατικά δίνει τροφή για μιμητές και κολακεύεται η σημερινή νεολαία, χωρίς να το αξίζουν όλοι. Ποιο είναι το θέαμα και το περιεχόμενο των εκπομπών της τηλεόρασης – συμπεριλαμβανομένης και της δημόσιας - πρωί, μεσημέρι και βράδυ;;;

Σήμερα  άκουσα στην πρωινή εκπομπή της; ΕΡΤ-ΝΕWS που επί τέλους μίλησε για την πραγματική αιτία και τη θεραπεία της, Είπε για την αδιαφορία των δασκάλων και καθηγητών, για την οικογένεια που σπάνια βρίσκεται στο σπίτι και τα παιδιά μέσω διαδικτύου δεν ελέγχονται τι βλέπουν και τόσες άλλες πραγματικές αιτίες. Έχουν βάλει τον πρόωρο συνδικαλισμό –με τα δεκαπενταμελή – σε ανώριμα παιδιά και τους καλλιεργούν την  ψευδή έννοια των δικαιωμάτων τους, αποφεύγοντας να τους μιλήσουν για τις υποχρεώσεις τους.

Οι δρόμοι που οδηγούν σε σχολεία – κυρίως γυμνάσια και λύκεια- βρίθουν καφετεριών και παρεμφερών καταστημάτων και είναι γεμάτα από μαθητές και στη διάρκεια των μαθημάτων. Πού είναι οι καλοί δάσκαλοι παλαιότερων εποχών που μας φρόντιζαν ενώ τώρα τα συνδικάτα τους αποποιούνται την ευθύνη του ελέγχου των μαθητών, αντιτιθέμενοι όμως και στην ανάμειξη των αστυνομικών.

Για να γλυτώσουμε τη νεολαία μας από τα περιστατικά βίας απαιτείται  η φροντίδα της οικογένειας – όπου υπάρχει ακόμα – και καλοί εκπαιδευτικοί, που είναι υπεύθυνοι και για τη διαμόρφωση των σωστών χαρακτήρων και να απομονώσουν τα ελάχιστα στην πραγματικότητα παραβατικά παιδιά– αφού οι πολλοί είναι μιμητές για να φανούν ‘’χωριστοί  και γενναίοι’’. Μην τους δίνετε προσχήματα και αιτίες για το φαινόμενο, γιατί οι προηγούμενες γενιές αντιμετώπισαν  χειρότερα προβλήματα, χωρίς ανάλογα φαινόμενα.

Τα περισσότερα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν με ‘’νταντάδες’’, ακόμα και της γειτονιάς, χωρίς πείρα και ελεγμένο χαρακτήρα, αφού οι σημερινοί παππούδες και γιαγιάδες – που αγαπάνε πραγματικά το εγγονάκι τους – έχουν παραμερισθεί ή  ‘’κάνουν τη ζωούλα τους’’.

Με τον τρόπο που προσπαθείτε να διορθώσετε το κακό θα το κάνετε χειρότερο και θα ρίξετε το καράβι στην ξέρα. Αλήθεια οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων τι κάνουν επί του προκειμένου;;;. Είμαι στο 91^ο έτος της ηλικίας μου και όσα γράφω βασίζονται μόνο στην μακρότατη πείρα μου και τη προσωπική εμπειρία μου από τα δυο εγγόνια μου που ζούσαμε στην ίδια πόλη, αλλά σε χωριστό σπίτι, είχαν  κρεβατάκι  δίπλα στο δικό μου και παράλληλα υπήρξα και ο βοηθός στα μαθήματά τους και στη διαπαιδαγώγηση, σύμφωνα με τους κανόνες των γονιών τους. Αντώνης Ταρνανάς

 

 

ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

 

ΤΟ  ΚΡΊΣΙΜΟ  ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ  ΔΊΛΗΜΜΑ

 

Ζούμε την εποχή των τεχνολογικών εξελίξεων με ζωντανά πρόσφατα δείγματα που μας  γεμίζουν αισιοδοξία για το μέλλον της παγκόσμιας ανθρωπότητας. Σε κάθε καινοτομία όμως μπορεί να υφέρπει μια  ενδεχόμενη δυσάρεστη εξέλιξη στην εφαρμογή της και ελλοχεύει  πάντα ο κίνδυνος κακής χρήσης με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις.

Ετσι λοιπόν και η σημερινή καταιγιστική και σωτήρια εκ πρώτης όψεως εξέλιξη, είναι  ανάγκη να προβληματίσει τους ασχολούμενους με τη νέα μεγάλη καινοτομία για να αποκλείσει – ακόμα και μελλοντικές   ανεπιθύμητες  εξελίξεις .  Πρέπει να αντιμετωπίζεται με τις ανάλογες επιφυλάξεις, εξετάζοντας την αντιμετώπιση κάθε αμφιβολίας και  αβεβαιότητας σε ενδεχόμενες συνέπειες. Να μετρήσουμε τα σίγουρα θετικά αποτελέσματα που είναι πάμπολλα και να επιφυλαχθούμε σε επιλογές που ενδεχομένως στα χέρια κακοπροαίρετων  ή  σε κακή τους χρήση , μπορεί να βλάψει την ανθρωπότητα.

Πάνω από όλα όμως , κάθε καινοτομία δεν πρέπει να παραβιάζει τη φύση και τους κανόνες της., αφού ήδη πληρώνουμε ακριβά τις πρώτες συνέπειες στο περιβάλλον. Ο Αριστοτέλης  ισχυριζόταν ‘’ ουδέν άτακτον των φύσει’’-τίποτα από όσα είναι δοσμένα από την φύση δεν είναι χωρίς τάξη- επίσης ‘’άπας ο βίος των ανθρώπων φύσει και νόμοις διοικείται’’  και ‘’Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην’’ Η φύση δεν κάνει τίποτα ούτε ατελές ούτε μάταιο. Τέλος διακήρυττε ‘’Περί ουδέν των ανθρωπίνων έργων υπάρχει βεβαιότης’’ και συνεπώς απαιτείται η μέγιστη δυνατή συνέπεια και προσοχή.

Μπορούμε να αναφερθούμε συνειρμικά σε ανάλογες επιστημονικές προσπάθειες του παρελθόντος, με αναφορά στον διάσημο γερμανό-εβραίο- αμερικανό επιστήμονα φυσικό Οπενχάιμερ,  που δημιούργησε την ατομική βόμβα. Η δική του ανακάλυψη – καινοτομία, συνέβαλε στον  όλεθρο του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα  και δίνει στα χέρια των σημερινών δειλών και καιροσκόπων τη δυνατότητα να καταστρέψουν την υφήλιο,  Αντώνης

ΕΝΑΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΑΝΑΒΙΏΝΕΙ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940

 

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2024

ΕΝΑΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940

 

 

           

    Αγαπητοί μου φίλοι, ας μην κρυβόμαστε πια. Τα δήθεν παραμύθια  που διαβάζετε αφορούν μόνο το ένα μέρος του τίτλου  του δημοσιεύματος. Στην πραγματικότητα ισχύει το δεύτερο μέρος που αφορά την αλήθεια και τη σύγχρονη ιστορία. Είμαι ήδη στα 90 μου και έχω βιώσει  τόσα πολλά και τρομερά, όσα ελάχιστοι άλλοι ‘’ευτύχησαν’’ να γνωρίσουν, αρχής γενομένης από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, την πείνα, τον εμφύλιο , την ΕΟΚ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Άνοιξη της Πράγας του 1968 και την επακολουθήσασα σοβιετική εισβολή στη χώρα και σχεδόν οτιδήποτε χαρακτηρίζει την εποχή μας.

Η εξαθλίωση του πολέμου με ‘’έστειλε’’  από μαθητή στις οικοδομές για να εξασφαλίσω τα έξοδα σπουδών μου, ενώ είχα αποδεχθεί  τη θεωρία του κομμουνισμού, παρά τα όσα αρνητικά είδαν τα μάτια μου στο εμφύλιο. Ανάμεσα στις πολλές και διάφορες άλλες εμπειρίες, υπηρέτησα για 12 χρόνια στις αποκαλούμενες χώρες του ‘’υπαρκτού σοσιαλισμού’’. Εκεί αναζήτησα τον σοσιαλισμό και  δεν βρήκα ίχνος του και τότε κατάλαβα ότι υπήρξε ένας ευφημισμός του δικού μας Αντρέα, για να στηρίξει τις μαρξιστικές του ιδέες, ‘’όπως έχω ακούσει προσωπικά από τον Πατέρα του Γ. Παπανδρέου''.

Υπηρετώντας στην Πράγα,  βίωσα οικογενειακά τη σοβιετική εισβολή και έχω αναφερθεί αναλυτικά σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μου. Εκεί όμως άλλαξα μυαλά και έφθασα στα όρια του αντικομουνισμού,  σεβόμενος κάποιους αγώνες τους και τον δικό  μου νεανικό παρορμητισμό. Άκουσα  και είδα πολλά αλλά έζησα περισσότερα στα 90 μου χρόνια ζωής., το μεγαλύτερο όμως μέρος της αποτελεί απλή επιβίωση. Με δεδομένο ότι σας θεωρώ νέους αναγνώστες μου, χωρίς να ξέρω τον λόγο, θα σας στείλω την περιγραφή ενός προσωπικού μου περιστατικού και την τεχνική που επιχειρήθηκε να μου συμβούν χειρότερα, τα οποία απέφυγα με τη βοήθεια της εμπειρίας μου. Είναι και αυτή απόλυτα αληθινό δημοσίευμα και δείχνει τον τρόπο που λειτουργούν αυτά τα καθεστώτα, αν και τα αντιλαμβάνεστε, αφού συμβαίνουν πολύ κοντά σας:

Δεν το κάνω για να ‘’αφορίσω’’ το κακό που κοντοζυγώνει, ούτε για να λυπηθείτε τη γενιά μου για την τραγικότητα της, αλλά για να θυμίσω στους ‘’ανέμελους’’  σημερινούς ενεργούς πολίτες ότι θέλει αρετή και τόλμη η λευτεριά. Οι περισσότεροι τη βρήκανε έτοιμη και αντί να την φροντίσουν, παίζουν   παιχνίδια κομματικής ιδεοληψίας σε βάρος της. Προσέχετε γιατί οι καιροί είναι πονηροί. Ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός είχε πει: ‘’Κλείσε μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα και θα αισθανθείς κάθε είδους μεγαλείου’’, που σχεδόν έχει μπει στο χρονοντούλαπο ελάχιστων συνομηλίκων μου.

Πριν από λίγα χρόνια και ύστερα από πρόταση μιας φίλης  Δημοτικής Συμβούλου της Πόλης μου, έγραψα ένα κείμενο, μαγνητοσκόπησαν κάποιες ζωντανές αφηγήσεις   μου με αναμνήσεις από τον πόλεμο του ’40 και έκαναν μια θαυμάσια εκδήλωση ,αλλιώτικη από τις συνηθισμένες για την επέτειο του 1940.

Για λόγους οικονομίας χώρου, παραθέτω μόνο το κείμενο αυτό – που κάποιοι ίσως να γνωρίζετε αποσπάσματα του από άλλες δημοσιεύσεις μου και μια μαυρόασπρη φωτογραφία από μια τάξη ενός σχολείου της εποχής, που μπορεί να είναι και η τάξη μου, με τους ξυπόλυτους μαθητές, μέσα στο καταχείμωνο, ανάμεσα  στους οποίους μπορεί να είμαι και εγώ. Δεν έχει καμία σημασία αφού τότε όλοι μοιάζαμε μεταξύ μας.  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Αντώνης

ΚΥΝΗΓΟΙ ΚΕΦΑΛΩΝ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ

 

       ΚΥΝΗΓΟΊ  ΚΕΦΑΛΩΝ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ

 

 

Προφανώς δεν πρόκειται για τους παλιούς ήρωες της μυθοπλασίας που αφορούσε τη ζούγκλα, χωρίς να αποκλείεται εντελώς, αλλά για μέλη  των δυο προοδευτικών παρατάξεων οι οποίοι  αμφισβητούν τις  εκλεγείσες νομότυπα  κεφαλές των κομμάτων τους. Πρόκειται προφανώς για κινήσεις που χαρακτηρίζουν την κομματική [γιατί πολιτική δεν είναι] της χώρας μας, με έκδηλο κριτήριο να ‘’φάνε’’ την κεφαλή της εξουσίας και να πάρουν τη θέση του. Δεν θα κάνω αξιολόγηση των υποψηφίων, θα σχολιάσω όμως τις πιθανολογούμενες συνέπειες, διότι ουδείς γνωρίζει ‘’τι τεύξεται η επιούσα’’!!!

Τηρώντας αυστηρά τους τύπους αρχίζω από τον παλαιότερο  που εκλέχτηκε στον δεύτερο γύρο τον Δεκέμβριο του 2021 και άρχισαν να τον αμφισβητούν στο Κόμμα του πολύ νωρίτερα. Τον ανέτρεψαν όμως γιατί δεν έριξε – όπως είχε υποσχεθεί- τον Πρωθυπουργό. Έχει 5-6 μνηστήρες για την αρχηγία, μεταξύ αυτών και τον πρόσφατα εκλεγέντα και εν ενεργεία Δήμαρχο Αθηνών. Το τελευταίο [δεν ξέρω γιατί] μου θύμισε τη γνωστή έκφραση ‘’από Δήμαρχος κλητήρας’’. Και στην παρούσα εκλογή στόχος των περισσότερων είναι να ρίξουν την κυβέρνηση για να επαναφέρουν τη χώρα στην πάλαι ποτέ  κατάσταση   [δεν την χαρακτηρίζω αλλά οι ψηφοφόροι τώρα ξέρουν]. Εύχομαι να ευοδωθούν οι προσδοκίες του λαού μας , αρκεί να μην ξαναθυμηθούν το ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο τα  μπλε και γαλάζια καφενεία και αμέτρητα όσα έλεγαν στην Ευρώπη για την έλλειψη κανονικότητας στην Ελλάδα και τα άκουγα από πολύ κοντά

Έρχομαι τώρα στην αξιωματική Αντιπολίτευση που ο αρχηγός  της δεν πρόλαβε να καταλάβει πώς του την φέρανε, αφού άλλωστε και ο ίδιος μάλλον είχε ξεχάσει την ελληνική πραγματικότητα και είχε και ο ίδιος παντελή άγνοια του αντικειμένου του. Έχουμε βέβαια και εδώ τους υποψήφιους Πρωθυπουργούς, αφού δεν συμβιβάζονται με τίποτα λιγότερο. Εδώ δεν θα αναφερθώ σε παροιμίες και  αρχαίες ρήσεις, αλλά σε συνέντευξη σε σημερινή μεσημεριάτικη εκπομπή ενός των υποψηφίων.  Πρόκειται για ένα παλιό ζεν πρεμιέ, του ελληνικού κινηματογράφου που δήλωσε εξ αρχής ότι θα γίνει Πρωθυπουργός, θα επαναφέρει την αριστερά στην παλιά επαναστατική της μορφή αλλά αυτό το συνδύασε με τη δημιουργία χωριστής Τράπεζας για εφοπλιστές, τους οποίους θεώρησε μάλλον αδικημένους. Τώρα, πως συνδυάζονται όλα αυτά είναι άλλο θέμα και μάλλον έχει κοινά στοιχεία με τον κ. Κασσελάκη και αφορούν μάλλον ειδική επιστήμη. Υποψήφιος είναι και ο πρώτος υποστηρικτής του κ, Κασσελάκη που τον απαρνήθηκε και δηλώνει και παλικαράς. Και πάλι δεν θα σχολιάσω τους υποψηφίους αλλά σκέπτομαι και την ‘’έρημη αυτή χώρα’’ τι της έλαχε στα καλά καθούμενα. Εύχομαι και εδώ ευόδωση των προσπαθειών για το καλό του λαού μας, παρακαλώντας το Θεό να  τους δώσει φώτιση!!!   Αντώνης