ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΘΟΣ

Σε λίγες μέρες τελειώνει η καλοκαιρινή ραστώνη , για τους ελάχιστους που μπόρεσαν να την απολαύσουν και μπαίνουμε στους ρυθμούς της σύγχρονης ελληνικής ‘’κανονικότητας’’. Τα παιδιά θα γυρίσουν στα σχολεία τους, οι πατέρες του Έθνους θα επιστρέψουν στη Βουλή για να ολοκληρώσουν το έργο τους και θα χαρούμε όλοι μαζί την έξοδο από τα μνημόνια, ’’τρώγοντας πια με χρυσά κουτάλια’’. Το θέμα πλέον είναι ποιος θα μας τάξει τα περισσότερα, όχι μόνο εν όψει της ΔΕΘ, όπου δίνουν όλοι τα ρέστα τους, αλλά κυρίως  διότι έχει ήδη ανοίξει μια μακρά προεκλογική περίοδος, στην διάρκεια της οποίας θα ακούσουμε  και πάλι πολλά και διάφορα. Δεν θα σπεύσω να προκαταλάβω τους  πολιτικούς – αν και όλοι ξέρουμε πολύ καλά τι θα μας τάξουν με το αζημίωτο  βέβαια.

Προτιμώ να  σας επαναφέρω  σε πολύ παλαιότερες, ρομαντικές προεκλογικές συγκεντρώσεις της δεκαετίας του 1950 και θα αναφερθώ  -ενδεικτικά- στις  ομιλίες του ‘’μάστορα’’ των μπαλκονιών, και δεινού ρήτορα,  αείμνηστου Σπύρου Μαρκεζίνη. Συγκέντρωνε πάντα το μεγαλύτερο και θερμότερο ακροατήριο, χωρίς αυτό να έχει αντίκρισμα και στον αριθμό των ψήφων [ προσωπικά δεν έτυχε να τον ψηφίσω ποτέ]. Θα διαπιστώσετε ότι τα λόγια του παραμένουν  επίκαιρα  ακόμα και σήμερα ,με μόνη διαφορά   την αισθητική αλλά  και τον σεβασμό στην όμορφη γλώσσα μας . Θα διαπιστώσετε επίσης ομοιότητες όχι μόνο στα αιτήματα [πρόσφατα είχαμε βγει από ένα παγκόσμιο και ένα πολύ χειρότερο αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο] αλλά και στη σκανδαλολογία, που αποτελούσε το κύριο όπλο σπίλωσης των πολιτικών  αντιπάλων:

Το όνομά του, όπως και άλλων της ‘’καλής κοινωνίας των Αθηνών’’, ενώ ήταν υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην Κυβέρνηση Σοφούλη το 1949, βρέθηκε (αδίκως) αναμεμιγμένο σε υπόθεση λαθρεμπορίας χρυσού μεταξύ Αθηνών και Ελβετίας, που αποκαλύφθηκε το 1948. (Την εποχή, που μαίνονταν οι μάχες του εμφυλίου στον Γράμμο – Βίτσι…). Σε ιδιωτικό αεροπλάνο που έκανε υποχρεωτική προσγείωση λόγω μηχανικής βλάβης στην Λευκάδα, βρέθηκαν  χρυσές λίρες και χιλιάδες ελβετικά ωρολόγια που οι καλοθελητές τα ‘’φόρτωσαν’’ στον Σπύρο Μαρκεζίνη!
          Βέβαια η κατηγορία αποδείχτηκε ψευδής και συκοφαντική, αλλά η ζημιά για  τον  πολιτικό είχε γίνει . Τόσο ήθελε, να  συνδεθεί το όνομά του με τα ακριβά ελβετικά  ρολόγια, σε μια εποχή που οι κοινοί θνητοί μάθαιναν την ώρα από το ρολόι της εκκλησίας τους ή από τη θέση του ήλιου στο στερέωμα.   Γι’ αυτό και ως αρχηγός κόμματος (των Προοδευτικών), σε κάθε προεκλογική ομιλία του ανά την Ελλάδα τότε, σε ανοιχτό χώρο και με την ένταση των εκλογών, δέχονταν προκλήσεις από το ακροατήριο της πλατείας…
   … Πες μας και για τα ρολόγιααα… Ή … τι έγινε με τα ρολόγιααα;
   Απτόητος , με ψυχραιμία αλλά και με εξ ίσου σκωπτική διάθεση -  ήταν ετοιμόλογος και καλός ρήτορας ο μακαρίτης -  απαντούσε στη συνθηματολογία των  προκλητικών  κλακαδόρων και πλακαδόρων!
   … Σας πήρα τα ωρολόγια και σας έφερα ξυπνητήρια για να ξυπνήσετε, αλλά εσείς δυστυχώς συνεχίζετε ακόμα να κοιμάστε!...
   Αυτά λέχθηκαν  εκείνη τη βραδιά  του προεκλογικού αγώνα του ’56  και  στην πλατεία Κλαυθμώνος ! Τα άκουσαν πολλοί. Μερικοί από αυτούς ήταν ίσως βαλτοί ή και αβανταδόροι. Οι περισσότεροι όμως πήγαιναν ‘’για να σπάσουν πλάκα’’ και άκουγαν μεγάλες αλήθειες. Στην τελευταία κατηγορία  ανήκε και ο υποφαινόμενος, νεαρός τότε και ακομμάτιστος ,   ούτε καν πολιτικοποιημένος. Τρία χρόνια   μόλις  νωρίτερα είχα καταταγεί ως εθελοντής 5ετούς στρατιωτικής υποχρέωσης στο Χαϊδάρι, για να μπορέσω να σπουδάσω.

Το δεύτερο αλλά εξ ίσου σημαντικό σύνθημά του ήταν ‘’λένε ότι ο Μαρκεζίνης θα οδηγήσει τη χώρα στο βάθος της αβύσσου’’. Μα κύριοι βρισκόμαστε ήδη στον πάτο και συνεπώς δεν κινδυνεύουμε να πάμε ποιο κάτω. ‘’Οποίο βάθος αγαπητοί ακροατές, δεν υπάρχει πιο κάτω’’!!!

Πέρασαν έκτοτε 62 ολόκληρα χρόνια, η οικονομία αλλά και η κοινωνία μας ολόκληρη βρίσκεται στο Ναδίρ , η Ελβετία και οι παράνομες καταθέσεις σε ξένες τράπεζες εξακολουθούν να αποτελούν την καθημερινή μας καραμέλα και το ακόμα χειρότερο είναι ότι κανείς δεν ακούει τα ξυπνητήρια. Ο ήχος τους έχει καλυφθεί από τις σειρήνες του λαϊκισμού, της αμετροέπειας και της ,τόσο αρεστής στο εθισμένο ακροατήριο, ψευδολογίας.

Τα ίδια συνθήματα θα ακουστούν  και πάλι, τόσο στη ΔΕΘ Θεσσαλονίκης όσο και στην προεκλογική αναμέτρηση, που άτυπα έχει ήδη αρχίσει. Όπως σκίζονταν τα μνημόνια πριν τέσσερα χρόνια, σήμερα θα ακούσουμε για το ‘’σκίσιμο’’ των πρόσφατα ψηφισμένων Νόμων στη Βουλή και με διάφορα τεχνάσματα θα συνεχιστεί το ‘’παραμύθιασμα’’ για αλλαγή σελίδας,  ελληνική οικονομία χωρίς ελέγχους  και καλύτερες μέρες. Θα μιλήσουν και κάποιοι ‘’ειδικοί’’ για την άρση των συνεπειών των δεσμεύσεων που έχουμε ψηφίσει και υπογράψει, με νεώτερες αποφάσεις, μέχρι να πάμε στις εκλογές. Όλα αυτά τα θαυμαστά θα σπεύσουν να επικροτήσουν τα παντοειδή κομματικά παπαγαλάκια, μέχρι να διαπιστώσουμε και πάλι τις νέες μας αυταπάτες , με ‘’αιδήμονα σιωπή’’   των ‘’ψιττακοειδών’’.

Πρέπει ,επί τέλους, να γίνει αποδεκτό  από  όλους – ειδικούς και ‘’ειδικευόμενους’’ – αυτό που γνωρίζει πλέον  και ο πιο ανίδεος πολίτης:  ‘’Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΤΑΣΣΕΤΑΙ’’ με κυβερνητικές αποφάσεις και αλλά γιατροσόφια, παρά μόνο ‘’ΑΝΑΤΑΣΣΕΤΑΙ’’ με επενδύσεις, εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών, συστηματικό και απαρέγκλιτο  προγραμματισμό και κυρίως δουλειά  - και όχι δούλεμα - όλων μας. Αντώνης Ταρνανάς