ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΚΑΠΟΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

 

ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΚΆΠΟΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

 

Κάποιες αστόχαστες οργανώσεις γυναικών, επιμένουν στην άδικη διάκριση ανάμεσα στα δύο ή περισσότερα φύλα,  με στοχοποίηση των ανδρών, με τη δημοσιότητα που πήρε στην εποχή μας ή οικογενειακή βία. Εγώ που είμαι υπερήλικας και υπέρμαχος των γυναικών,  έχω ζήσει χειρότερες διακρίσεις σε βάρος τους και είμαι σίγουρος ότι δεν φταίνε μόνο οι άνδρες αλλά και ο ξεχωριστός τρόπος που τους μεγάλωσαν οι μητέρες τους, για να ελέγχουν το σπιτικό μετά τον γάμο του κανακάρη τους. Το φαινόμενο έχει μεν περιοριστεί αλλά δεν εξαλείφτηκε, ιδιαίτερα στην επαρχία, όπου η ‘’καλή’’ πεθερά υποκαθιστά την οικογενειακή επιμέλεια με την απόλυτη κηδεμονία. Υπάρχει και μια παλιά ρήση που συνιστά στις ‘’νύφες’’ να προσέχουν περισσότερο τους συζύγους τους για να έχουν την ‘’ανοχή’’ της πεθεράς!!!

Θυμάμαι κάποιους ορεινούς πληθυσμούς, που στα χρόνια του εμφυλίου μετακινήθηκαν στην πόλη μας ,έφεραν και πρωτόγνωρες εικόνες.. Μας ξάφνιασε το θέαμα της επιστροφής του ζεύγους από τη συλλογή καυσόξυλων, με τον σύζυγο καβάλα στον γάιδαρο και τη σύζυγο πεζή, να σέρνει το ζώο, ‘’ζαλικωμένη’’ με τα καυσόξυλα. [Ζαλίγκα!! (Η λέξη είναι Σλάβικη). Αλλού τη λένε "καλικούτσα" ή "αγκάνια"...

Οι ξωμάχοι των χωριών μας - κατά κύριο λόγο οι γυναίκες - ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει να ζαλικώνεσαι το "κλαρί" για τις γίδες και τα άλλα ζωντανά... Να το "κόβεις στον ώμο", δένοντάς το - με μοναδικό τρόπο - με την "κανναβιά" (τριχιά) και να φτάνεις στο σπίτι "κοντανασαίνοντας" μη σε πιάσει η νύχτα στο δρόμο...]

 

Οι γυναίκες έπεσαν θύματα φιλόδοξων ομόφυλών τους, που διεκδικούσαν προσωπικές διακρίσεις και τους ‘’έπεσαν γάντι’’ οι πολλαπλές και διάφορες γυναικείες οργανώσεις κατά των ανδρών, ενώ έπρεπε να τους έχουν συμμάχους. Για παράδειγμα αντί να  καταφέρονται κατά των ανδρών για τα υψηλότερα – που δεν ισχύει στη χώρα μας - και τις αποδοχές τους, θα μπορούσαν να ζητούν την εξομοίωσή τους που δικαιούνται. Οι γυναίκες ανήκουν ασυζητητί στο ανθρώπινο γένος και όχι στα ‘’ανθρωποειδή, όπως θέλουν κάποιοι να  παρουσιάσουν , την Φούλα και την Κάστρω  [σύζυγος και πεθερά] που δολοφόνησαν ύπουλα τον ‘’καημένο Αθανασόπουλο’’ όπως τον αναφέρει το σχετικό άσμα της εποχής.

Οι γυναίκες δικαιούνται ανεξαιρέτως να απολαμβάνουν  της απόλυτης ισονομίας και ισοπολιτείας με τους άνδρες με ευθύνη της πολιτείας που έχει τη δυνατότητα και την υποχρέωση να εφαρμόσει το Σύνταγμα. Η ισότητα ως έκφραση αποτελεί ‘’φενάκη’’, καθότι αφορά μαθηματικό όρο και έχει σχέση με τα μεγέθη. Οι γυναικείες διεκδικήσεις  πρέπει να αρχίζουν από την οικογένεια με την ορθή και ισότιμη ανατροφή  των παιδιών τους , που θα δημιουργήσουν τους μελλοντικούς σωστούς άνδρες.

Θυμάμαι την εποχή της σύνταξης του νέου οικογενειακού δικαίου, κάποιες κυρίες με πολλά χρόνια στην πλάτη και μέλη της οργάνωσης [ΕΓΕ],  μιλούσαν στην κρατική  τηλεόραση της ΥΕΝΕΔ για την απόλυτη ‘’ισότητα’’ των δύο [τότε] φύλων και πρότειναν την υποχρεωτική στράτευσή τους , από την οποίαν δεν κινδύνευαν οι ίδιες. Οι κακοί όπως παρουσιάζονται άνδρες δεν το ζήτησαν ποτέ αυτό, αναγνωρίζοντας τον  ρόλο των γυναικών στην οικογένεια. Όσον δε αφορά τη φυσική ανισότητα των δύο φύλων,  προκύπτει έμμεσα από το γεγονός ότι υπερτερούν τα γυναικεία θύματα στην ενδοοικογενειακή βία, αφού η γυναικεία περιορίζεται στα νύχια για να φανεί ότι αν μπορούσαν θα έκαναν ίσως περισσότερα και αυτό δεν αποτελεί ισότητα στη δύναμη.

Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι  οι γυναίκες είναι άνθρωποι, δικαιούμενες απόλυτη ισονομία , χωρίς διακρίσεις. Είναι ενδεχόμενο να έχουν παρασυρθεί από τον αριθμό των δημοσιευόμενων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας., σας πληροφορώ όμως ότι και η μοίρα των ανδρών δεν είναι πάντοτε καλύτερη.  Αντώνης