ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΑ, ΤΑ ΚΕΦΆΛΙΑ ΜΕΣΑ

 

ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ,  ΜΕΣΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ

 

 

Ο σημερινός μου τίτλος αποτελεί μέρος  παλιού και τετριμμένου ανέκδοτου, που όμως αναδεικνύει τις συνέπειες των λανθασμένων επιλογών μας, αφού τίποτα δεν μας χαρίζεται, ούτε καν η δυνατότητα  να διαπραγματευθούμε το κόστος των λαθών μας. Στο ανέκδοτο θα αναφερθώ ευθύς αμέσως, έστω και για τους  ελάχιστους που δεν το γνωρίζουν.

Κάποτε ένας καλός χριστιανός πέθανε και οι αρμόδιοι ‘’ταξιθέτες’’ τον έστειλαν στον παράδεισο. Σύντομα όμως άρχισε να βαριέται αφού είχε όλες τις ανέσεις χωρίς να κάνει κάτι και  άρχισε να πλήττει, γιατί στην επίγεια ζωή του είχε  μάθει αλλιώς, Απέναντι, αλλά σε απόσταση, διέκρινε ότι αυτοί που πήγανε στην κόλαση, όλη σχεδόν την μέρα κολυμπούσαν σε μια τεράστια θάλασσα ή λίμνη, αφού η απόσταση δεν του επέτρεπε να διακρίνει όλα τα ‘’ντεσού’’.

Παρουσιάστηκε λοιπόν στους αρμόδιους και ζήτησε να αλλάξει θέση. Αυτοί δεν του χάλασαν χατίρι και τον έστειλαν εκεί που επιθυμούσε. Φθάνοντας όμως κοντά κατάλαβε ότι αυτό που είχε δει, δεν ήταν θάλασσα αλλά μια λίμνη με βοθρολύματα, που μύριζαν πολύ έντονα. Η απογοήτευσή του όμως έγινε απόλυτη, όταν μια ‘’ντουντούκα’’ άρχισε να φωνάζει στους ‘’λουόμενους’’   τέλος το διάλειμμα, μέσα τα  κεφάλια!

Έκανα αυτή την εισαγωγή για να σας υπενθυμίσω ότι όλοι μας έχουμε ,τουλάχιστον συμβολικά, ‘’τα κεφάλια μας μέσα’’,.  Εκεί μας έχει φθάσει η διεθνής αλλά και η ντόπια αντικανονικότητα που βιώνουμε. Κάποτε οι εταίροι μας ,  όχι πολύ παλιά, μας είχαν θέσει προ του διλήμματος να επιλέξουμε ανάμεσα στην παραμονή στην κανονικότητα και την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή  Ένωση και μάλιστα μας έδιναν και αποζημίωση για την αποχώρηση.  Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, το ‘’χρήματα υπάρχουν’’, τα μνημόνια που μας ανήγγειλε από το Καστελόριζο, ένας προοδευτικός ηγέτης ή την ‘’τιμωρία’’ των ελεγκτών εφαρμογής τωων μνημονίων,, που τους δέχονταν, για τα μάτια των ψηφοφόρων τους, στο Χίλτον αντί των γραφείων τους;;; Όλη αυτή η πανσπερμία  και οι σύγχρονοι συνεχιστές τους ,   εξακολουθούν να ασχημονούν με σκοπό να επανέλθουν στην εξουσία , για να ολοκληρώσουν το έργο τους.

 

Επανέρχομαι λοιπόν και εγώ  στη ρουτίνα της πολιτικής  και της κομματίλας  – έστω και προσωρινά – γιατί το επιβάλει η επικαιρότητα. Ο πόλεμος , που κάποιος αφελής ή καιροσκόπος  θα τον σταματούσε αμέσως, συνεχίζεται και επεκτείνεται,  φαίνεται δε  ότι ο ‘’ειρηνοποιός’’  κουράστηκε ή τελικά δεν θέλει  την ειρήνη, αφού και αυτός , τα ίδια  κάνει. Άρχισε με τον εμπορικό πόλεμο με όλες τις χώρες, μετέχοντας ή ανεχόμενος  πολεμικές συρράξεις και απειλές καταλήψεων άλλων χωρών, που θεωρεί δικές του. Με την πολιτική του επαναφέρει  τον αναθεωρητισμό, αποφεύγοντας  να πει έστω μια λέξη για την εισβολή και κατοχή,  για μισό αιώνα της Κύπρου, κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

‘Ύστερα από όλα αυτά, παύω, τουλάχιστον προσωρινά, να ασχολούμαι  με  συναισθήματα και ευγενή αισθήματα, που αποτελούν πια  είδος σε ανεπάρκεια και τη γλώσσα μας, που όλοι οι  πολιτικοί της εποχής που την άλλαξαν, την υπερασπίστηκαν σε άπταιστη καθαρεύουσα, την οποία συγχρόνως καταργούσαν, επιβάλλοντας τη ‘’μαλλιαρή ή δημοτικιά’’ όπως την έλεγαν τότε. Αυτό έγινε για μεν την  αντιπολίτευση συνειδητά, γιατί θεωρούσαν την καθαρεύουσα, γλώσσα της ελίτ και την απέφευγαν αλλά και οι κυβερνώντες για να φανούν δημοκρατικότεροι των άλλων, αφού άλλωστε  η κατάργηση της καθαρεύουσας αποτελούσε  ευκολότερη επιλογή από τη μόρφωση του λαού.

Ζούμε σε μια χώρα που επικρατεί και ευδοκιμεί, το ψεύδος, ο λαϊκισμός και η συκοφαντία. Οι περισσότεροι Κομματικοί εκπρόσωποι, πήραν τη θέση Εισαγγελέα,  αλλά μόνο για τους άλλους και ψεύδονται λέγοντας ότι  θέλουν την απονομή δικαιοσύνης για τα Τέμπη.Ξέρουν καλά ότι σε κάθε ευνομούμενη χώρα, τον χαρακτηρισμό των αδικημάτων και τις ποινές, καταλογίζει και επιβάλλει η Δικαιοσύνη. Αλλά αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν ας δούνε τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και το γεγονός οτι βρίσκονται πίσω από τους ποικιλόχρωμους λαϊκιστές. Αντώνης