ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ

 

     ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ  

 

 

Καθιερώνω από σήμερα σε όλα τα κείμενά μου, τα στοιχεία γραμματοσειράς   που μου υπέδειξε ο φίλος μου Δημήτρης, λίγο πριν φύγει οριστικά,  και σήμερα αποχαιρετάμε . Όμως για  λόγους υγείας και ηλικίας μου, δεν μπορώ να παραβρεθώ, στο ύστατο χαίρε. Η ζωή όμως συνεχίζεται και αυτό θα κάνω και εγώ , γιατί, για τους λόγους που προανέφερα, μόνο αυτό μου είναι μπορετό , για να σπάσω την πλήξη  και τη θλίψη μου, αντιμετωπίζοντας τη δεύτερη και  με τα αισθήματά μου.

 Ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι Νομικός, αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να έχω εμπειρική  γνώση και άποψη αλλά και απορίες για θέματα του Αστικού Κώδικα και συγκεκριμένα του άρθρου 1463 [αυτό το έχω αντιγράψει, δηλαδή  σαν μια μορφή  ερανισμού], που αναφέρεται στην ανθρώπινη  συγγένεια. Γνωρίζω ότι αυτή  διακρίνεται στην εξ αίματος και την εξ αγχιστείας, με την  πρώτη να απαιτεί ενίοτε επιστημονική , τεκμηρίωση, αλλά είναι συγκεκριμένη.  Η δεύτερη όμως παρουσιάζει ή προσφέρει στην εποχή μας  ασάφειες, οι οποίες θα μας απασχολήσουν στη συνέχεια.

Αλήθεια τι γίνεται με το φυσικό φαινόμενο της   ‘’επιλεκτικής συγγένειας’’ το οποίο στην επιστήμη της Χημείας είναι φυσικοχημική έλξη ορισμένων χημικών ουσιών προς άλλες;;; Έτσι δημιουργούνται οι αντιδράσεις, και  προκύπτουν νέες ενώσεις. Ο Γκαίτε υποστήριζε  πως ό,τι συμβαίνει στην φύση συμβαίνει και στις ανθρώπινες κοινωνίες!!!  Συνεχίζει να ισχύει άραγε και στην εποχή μας, [τουλάχιστον όσον αφορά το ανθρώπινο  ‘’ είδος’’] , αφού πολλές κοινωνίες έχουν ‘’μεταλλαχθεί’’  και κατέστησαν  μάζες;;;

Συνεχίζω με τη διαπίστωση που αφορά την ανθρώπινη  συγγένεια αγχιστείας, στην οποία θα προσπαθήσω να κάνω  κάποιες συγκρίσεις  και παραλληλισμούς , διατυπώνοντας [ως αφελής γέρων] προσωπικά ερωτηματικά. ‘’Αγχιστεία : Οι συγγενείς εξ αίματος του ενός από τους συζύγους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας του άλλου στην ίδια γραμμή και τον ίδιο βαθμό. Η συγγένεια εξ αγχιστείας εξακολουθεί να υπάρχει και μετά τη λύση ή την ακύρωση του γάμου, από τον οποίο δημιουργήθηκε. Άρθρο 1463’’. Στην πράξη όμως η τελευταία  έχει ήδη αμβλυνθεί, ακόμα και στη  διάρκεια του γάμου, σκεφθείτε τι γίνεται αργότερα., με μόνη εξαίρεση αν  εκκρεμούν κληρονομιοκά!!!

Το άρθρο θέτει σαν  βασική προϋπόθεση τον γάμο και ερωτώ. Τι ισχύει στην εποχή μας, που  πολλά ζευγάρια απλά συγκατοικούν ή συζούν και μάλιστα τεκνοποιούν;;; Ισχύει και για αυτούς η αγχιστεία;;; Ξέρω ότι πολύ συχνά , ακόμα και όσοι τελικά  παντρεύονται, κάνουν συγχρόνως το γάμο και την βάπτιση του ή των παιδιών τους. Για τους τελευταίους , πότε αρχίζει για τα παιδιά τους η  αγχιστεία;;;Δεν περιμένω απάντηση, αφού  ξέρω ότι στην εποχή μας, τείνει να ‘’εξαλειφθεί’’ ακόμα και η συγγένεια εξ αίματος, η ύπαρξη της  οποίας,  ενίοτε επαληθεύεται μόνο εργαστηριακά.

Θα αναφερθώ και σε μια νόμιμη μεν αλλά ειδική και συχνά αμφιλεγόμενη παραλλαγή συμβίωσης της εποχής μας, όταν παντρεύονται, συζούν, υιοθετούν παιδιά ή τα αποκτούν με ‘’παρένθετη μητέρα’’,  άτομα πέραν των δύο γνωστών  ‘’φύλων’’ Ισχύει τόσο για τους ίδιους όσο και για τα παιδιά ‘’τους’’  η συγγένεια της αγχιστείας;;;

Θα μου πείτε τι λέω, γέρος  άνθρωπος, αλλά θα συνεχίσω και με παραλληλισμούς. Πρόκειται για τα αποκαλούμενα συγγενή επαγγέλματα, ανάλογα με τις σπουδές, το αντικείμενο εργασίας , ή της εξυπηρέτησης του ίδιου στόχου. Αυτή η συγγένεια σαφώς δεν μπορεί να ενταχθεί σε καμιά από τις προηγούμενες. αλλά υπάρχει. Πως αντιμετωπίζεται, πέραν της ενδεχόμενης ισότιμης αμοιβής;;;

Υπάρχουν και άλλες πολλές αντιστοιχήσεις και τώρα με την τεχνητή νοημοσύνη θα υπάρξουν περισσότερες και ίσως και πιο κρίσιμες. Έχει ή μπορεί κανείς να  σκεφθεί τις ενδεχόμενες συνέπειες στο μέλλον;;; Κλείνω το θέμα  λέγοντας,      ΑΛΙΜΟΝΟ αν το αναθέσουμε και αυτό  στην τελευταία ανακάλυψή μας, που άρχισε ήδη να αυτονομείται!!! Αντώνης