ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Για να αποφύγω τη συνηθισμένη πλύση εγκεφάλου που γίνεται τέτοιες μέρες, σε απευθείας μετάδοση από την Δ.Ε.Θ., αποφάσισα να εφαρμόσω το σύνηθες πρόγραμμα Μεγάλης Εβδομάδας της ΕΡΤ, αφού η δισκοθήκη μου έχει όλα τα καλά! Το ίδιος ακριβώς θα κάνω βέβαια και τις επόμενες ημέρες, με τις ομιλίες των λοιπών  πολιτικών αρχηγών, διότι τρομάζω στη σκέψη να εμφανίσω συμπτώματα εθισμού ή superdose , με κίνδυνο να γίνω περίγελος του κόσμου στην ηλικία μου.

 Χθες  λοιπόν άρχισα με πρελούδια και πολωνέζες του Σοπέν, αλλά τα βρήκα πολύ ανάλαφρα για τις ημέρες που ζούμε. Προχώρησα με την Τρίτη συμφωνία του Μπετόβεν την οποία θεώρησα υπερβολικά ηρωική για το άδοξο τέλος του Ναπολέοντα στο Βατερλό. Άκουσα ορατόρια και άλλα θρησκευτικά έργα του Μέντελσον και του Μπαχ και έκλεισα τη χθεσινή μέρα μου με την όπερα Τόσκα του Πουτσίνι. Με τη διαδικασία αυτή ‘’φτιάχτηκα’’ συναισθηματικά και αργά τις πρωινές ώρες κατέφυγα στο κρεβάτι μου.. Χαμένος κόπος όμως, αφού μου έλλειπε το βασικό στοιχείο της πολιτικής αισιοδοξίας και οι ενέσεις  περηφάνιας    από την καθαρή μας έξοδο από τα μνημόνια, που είχα συνηθίσει να παίρνω από τα κρατικά κανάλια. Έπαθα δηλαδή ένα στερητικό σοκ έστω και προσωρινό !!!

 Ήταν φανερό ότι μου έλλειπε η δόση μου, αλλά είχα αποφασίσει να μη το ρισκάρω, διότι λόγω ΔΕΘ οι δόσεις είναι μεγαλύτερες και ίσως δεν θα μπορούσα  να τις αντέξω και έμεινα πιστός στην αρχική μου απόφαση της αποτοξίνωσης. Το πρόβλημα δεν είναι να το θέλεις αλλά και να το μπορείς και εγώ φαίνεται ότι δεν έχω πλέον τις απαραίτητες αντοχές αλλά ούτε τη δυνατότητα να συμμεριστώ τη χαρά και ευτυχία των κυβερνώντων και των παπαγάλων τους, αν δεν πάρω την καθημερινή μου δοσολογία.

Ξεγέλασα τον εαυτόν μου, αφού ο ύπνος δεν με πλησίαζε καν και πρωί-πρωί, σκέφθηκα να ακολουθήσω ‘’σοβαρότερο’’ πρόγραμμα. Δεν άφησα ρέκβιεμ για ρέκβιεμ που να μην ακούσω, μέχρι που κατέληξα σε εκείνο του Μότσαρτ. Με δεδομένες τις διάφορες αμφισβητήσεις ποιος τελικά έγραψε το έργο και τα λοιπά φημολογούμενα περί ενδεχόμενης δολοφονίας του από τον  Αντόνιο Σαλιέρι, μπήκα στη διαδικασία των προβληματισμών για το ποιος έκλεψε το έργο ποιου και τελικά αν συμφέρει να προσφέρεις δικό σου έργο ή να οικειοποιείσαι τη δουλειά των άλλων.

 Ίσως έχει χάσει πια την αξία της η ρήση ότι ‘’ ο ψεύτης και ο κλέφτης  τον πρώτο χρόνο χαίρεται’’, αφού γνωρίζω πολλούς που έχουν τον τρόπο να ανανεώνουν τον ‘’ενιαύσιο’’ αυτό περιορισμό του γνωμικού. Κάποιοι μπορούν να το κάνουν συνεχώς και με απόλυτη επιτυχία και ας πιστεύουν οι αφελείς τις λαϊκές παροιμίες και λοιπές θυμοσοφίες  του παρελθόντος. Τώρα είναι η εποχή των πονηρών παντός καιρού , οι οποίοι με τους μηχανισμούς τους θα μας πείσουν στο τέλος ότι όσοι δεν καταλαβαίνουν τις οικονομικές και κοινωνικές επιτυχίες μας, ανήκουν στη μαύρη προπαγάνδα  και  πρέπει να τους αφαιρεθεί το δικαίωμα έκφρασης γνώμης. Κάτι σαν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης και  το καθεστώς του ιδεολογικού φίλου προέδρου της Βενεζουέλας, που καλεί τους πεινασμένους της χώρας του να πουλήσουν χρυσό στις τράπεζες!!! Αυτό μου θυμίζει το αποδιδόμενο στη Μαρία Αντουανέτα  για τους πεινασμένους της Γαλλίας, ‘’αφού δεν έχουν ψωμί ας φάνε  παντεσπάνι’’ . Δεν ξέρω αν πράγματι το είπε  , είναι σίγουρο όμως ότι η ίδια κατέληξε στην ‘’γκιλοτίνα’’. O tempora o mores’’που έλεγε ο Κικέρων.

Αρχίζω  ήδη από τώρα να καταστρώνω σχέδια για τα υποκατάστατα αποφυγής των επόμενων ομιλητών της ΔΕΘ. Ομολογώ ότι έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια αντοχής μου και η συνέχιση της πλύσης εγκεφάλου θα με οδηγήσει σε εθελούσια λοβοτομή, για να αποφεύγω τις βλαβερές συνέπειες στο όσο μου απομένει υπόλοιπο της ζωής μου. Ανάμεσα στα σχέδια μου είναι ο Μυστικός Δείπνος και το φιλί του Ιούδα και κυρίως το τροπάριο της Κασσιανής της Μεγάλης Τρίτης για τους ‘’εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσόντες’’. Κορωνίδα πάντως αποτελεί ο γνωστός  τρόπος αποποίησης των ευθυνών  με το ‘’νίπτω τας χείρας μου’’ του Πόντιου Πιλάτου – ένα είδος ατόμων που βρίθουν στη σύγχρονη κοινωνία μας!!!    Αντώνης Ταρνανάς

ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΗΡΑΝΕ, ΜΩΡΕ ΠΗΡΑΝ ΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ

Με εντυπωσιάζει ο μεγάλος αριθμός αναγνωστών από την Ινδία, όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία ης ιστοσελίδας την επόμενη ημέρα.

Ο Τίτλος του παρόντος είναι παρμένος από ένα λαϊκό τραγούδι της Ιερισσού Χαλκιδικής, που θρηνεί  την Άλωση της Πόλης. Η αναφορά στη Θεσσαλονίκη όμως, με οδηγεί συνειρμικά στη  κατάληψη της Νύμφης του Θερμαϊκού, που αρχίζει σήμερα και θα διαρκέσει αρκετές ημέρες, ώστε να περάσουν όλοι οι πολιτικοί εκπρόσωποι και να καταθέσουν τα προγράμματα που δεν πρόκειται να υλοποιηθούν. Αυτό είναι εμπειρικά διαπιστωμένο και αποτελεί μια νομοτελειακή εξέλιξη της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας και γι’ αυτό δεν αξίζει καν τον κόπο να μας απασχολήσουν οι όποιες εξαγγελίες. Θα αναφερθούμε συνεπώς στις ‘’παράπλευρες’’, όπως  αποκαλούνται, απώλειες αυτού του φαινομένου και θα προσπαθήσουμε να αμβλύνουμε τις εντυπώσεις με ένα happy end.!!!

Η πρώτη και σπουδαιότερη είναι αυτή που αφορά την  κατάληψη  ‘’πήραν τη Σαλονίκη’’ της συμπρωτεύουσας, όχι  βέβαια από τους καλοδεχούμενους επισκέπτες της ετήσιας έκθεσης, αλλά διαδηλωτές και αστυνομικούς. Οι τελευταίοι συνέρρευσαν κατά χιλιάδες και αυτή τη φορά μάλιστα, συνεπικουρούμενοι και από Αμερικανούς συναδέλφους τους και το FBI. Ναι, σωστά διαβάσατε και ενδεχομένως ορθώς το καταλάβατε ότι έπρεπε να αποκτήσουμε μια αριστερή Κυβέρνηση για να υλοποιηθεί  επί τέλους ένα άπιαστο  όνειρο της επάρατης Δεξιάς. Η δικαιολογία ότι αυτό γίνεται διότι μετέχει σαν τιμώμενη χώρα η Αμερική [άλλη αριστερή διακριτική κίνηση  και αυτή] δεν αποτελεί ελαφρυντικό, διότι κατά καιρούς την τιμητική αυτή διάκριση είχαν και άλλες χώρες, χωρίς να κουβαλήσουν στη Θεσσαλονίκη τις αντίστοιχες εθνικές Υπηρεσίες Ασφαλείας  τους.

Σ’ αυτή τη χώρα, που εν  μέσω του 21^ου αιώνα προσπαθεί  ακόμα να μπει στην ‘’κανονικότητα‘’,  συμβαίνουν τα πιο απίθανα πράγματα. Η Δεξιά προτείνει κοινωνική πολιτική με παροχές και η προοδευτική Αριστερά – αντίθετα με όσα φώναζε ως αντιπολίτευση – εφαρμόζει  με αριστερούς ειδικούς οικονομολόγους, την καθαρότερη καπιταλιστική πολιτική. Δεν χρειάζεται νομίζω να αναφερθώ στα μέτρα που λήφθηκαν, αφού όλοι οι Έλληνες έχουμε σαφή αντίληψη των διάφορων επώνυμων ή ανώνυμων νομοθετημάτων της τελευταίας τετραετίας και αρκεί να  ρίξουμε μια ματιά στην τσέπη μας για να δούμε κατάματα τη ‘’ νεοαριστερή’’ πραγματικότητα.

Ο όρος νεοαριστερή αποτελεί την προοδευτική απάντηση στη  νεοφιλελεύθερη πολιτική που αποδίδουν στην αποκαλούμενη συντήρηση και αυτό έχει εισαχθεί δοκιμαστικά και στο παρελθόν. Θυμάστε τα συστήματα που εισήγαγαν στη χώρα οι χαρακτηριζόμενοι ‘’Τσάροι’’ της οικονομίας; Όπως και τώρα, ήταν όλοι τους  αμερικανοσπουδαγμένοι προφέσορες του καπιταλισμού, τον οποίο μετονόμαζαν σε σοσιαλιστική κοινωνική πολιτική, κολακευόμενοι όμως με τον άκρως ‘’σοσιαλιστικό’’ τίτλο του Τσάρου.

Δεύτερη παράπλευρη απώλεια είναι η πλήρης νόθευση της έκθεσης, που έχει καταντήσει ένα ‘’συμπτωματικό’’ γεγονός και μάλιστα με κίνδυνο για τους εκθέτες και τα εκθέματα που δεν κρίνονται αρεστά από εκείνους που μπορούν να τα προσεγγίσουν. Οι διεθνείς Εκθέσεις πρέπει να αποτελούν ελεύθερες εκδηλώσεις προβολής προιόντων και ιδεών και όχι αστυνομοκρατούμενους χώρους με κατανεμημένες ημερομηνίες προβολής της κομματικής προπαγάνδας. Είναι γνωστό ότι η συνέχεια διαψεύδει τις περισσότερες υποσχέσεις και πολύ συχνά ακυρώνει απόλυτα το σύνολο των εξαγγελιών, με διάφορα προσχήματα  ακόμα και την επίκληση της  αυταπάτης!!!

Για να διασκεδάσουμε τις διάφορες κίτς [kitsch] εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου και εκείνες που θα ακολουθήσουν, σας προτείνω μια αισθητική απόλαυση από μια έκθεση λουλουδιών στην Grande place των  Βρυξελλών, που πραγματοποιήθηκε από τις 16 ως τις 18 του φετινού Αυγούστου [ακολουθεί]. Δείτε το μέχρι τέλους και θα αποζημιωθείτε, θα συνιστούσα μάλιστα να το έχετε πρόχειρο για να αντικρούετε κάθε κακόγουστη τηλεοπτική εμφάνιση σαν αυτή που έχει επιβληθεί [εθιμικά] στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Αντώνης Ταρνανάς

 https://www.youtube.com/watch?v=cik_kM0UxaY

ΕΦΥΓΕ Ο ΗΛΙΑΣ

          Προχθές μας εγκατέλειψε οριστικά ο Ηλίας. Ένας από τους τελευταίους παλιόφιλους και μάλλον ανακουφίστηκε, αφού τελευταία αντιμετώπιζε πολλά και σοβαρά προβλήματα με την υγεία του, τα οποία είχαν σχεδόν μηδενίσει την ποιότητα ζωής, σε σημείο που   δεν του άξιζε.

            Τον είχα γνωρίσει , εντελώς τυχαία, το μακρινό 1958, στο Κέντρο Ερευνών Εθνικής Αμύνης, όπου με είχαν παραπέμψει για τις τεχνικές εξετάσεις πρόσληψής μου στην Υπηρεσία Επικοινωνιών του Υπουργείου Εξωτερικών .Ήταν ο άμεσος συνεργάτης  του Διοικητή του Κέντρου Παναγή Δελμούζου.  Μετά την επιτυχία μου στην εξέταση μου τέθηκε ως όρος να προσφέρω τις υπηρεσίες μου αμισθί   για τρείς μήνες, στην ολοκλήρωση ενός προγράμματος του Κέντρου Ερευνών, πράγμα βέβαια που εκών-άκων δέχτηκα αδιαμαρτύρητα, κατά τα ειωθότα της εποχής!!!

            Στο τρίμηνο αυτό μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά τις γνώσεις και τον χαρακτήρα του ανθρώπου και  μετέπειτα φίλου μου Ηλία Κουρούκλη, που ένα πρόβλημα υγείας  δεν μου επέτρεψε να του πω από κοντά το ύστατο χαίρε. Διατηρώ την ελπίδα ότι κάπου στο υπερπέραν θα ξαναβρεθούμε.

            Ο αποθανών ανήκε στα στελέχη των ηλεκτρονικών του Κ.Ε.ΕΘ.Α., με τη συνεργασία του οποίου ξεκίνησε η λειτουργία του Κέντρου Επικοινωνιών του ΥΠΕΞ. Ο ίδιος βοήθησε πρόθυμα τόσο τεχνικά όσο και λειτουργικά, στα πρώτα στάδια ξεπεράσματος των ‘’παιδικών ασθενειών’’ των συσκευών κατασκευής του Κέντρου. Μας  στήριξε ,με την επιστημονική του τεκμηρίωση, στην προσπάθεια μεταφοράς της υπηρεσίας  στο χώρο που κατέχει και σήμερα στη νέα πτέρυγα της οδού Ακαδημίας. Υπήρξε ο μόνιμος εξεταστής στα ηλεκτρονικά μαθήματα σε πολλούς διαγωνισμούς πρόσληψης συναδέλφων και ταξίδεψε μαζί μου στο εξωτερικό, σαν τεχνικός Σύμβουλος,  την εποχή που ήμουν ο ‘’άτυπος  ειδικός προϊστάμενος’’  της Υπηρεσίας, τόσο για τον έλεγχο  των προδιαγραφών των απαραίτητων συσκευών όσο και στις πρώτες αναζητήσεις για τη μετάβαση στους υπολογιστές.

            Υπήρξε απόλυτα έντιμος, αντικειμενικός  και ευχάριστος στις συναναστροφές του, με την ιδιαίτερα συμπαθή κεφαλλονίτικη  τρέλα που κουβαλούσε. Η τελευταία μας προσωπική επαφή ήταν όταν με κάλεσε να δω το καμάρι του, ένα πολύ όμορφο σπίτι στην Πεντέλη, οι περισσότερες εργασίες του οποίου είχαν περάσει από τα δικά του χέρια - όπως έλεγε με υπερηφάνεια. Μελετούσε κάθε αρχιτεκτονικό και οικοδομικό νεωτερισμό για να τον εφαρμόσει με μεράκι και τέλεια αισθητική στο τελευταίο δημιούργημά του, όπως αποκαλούσε το σπίτι του.

            Τον απορρόφησε τόσο πολύ, αυτή η στροφή του στον οικοδομικό τομέα, ώστε εγκατέλειψε παντελώς την  επιτυχημένη καριέρα του ως  ηλεκτρονικού, με ιδιαίτερες επιδόσεις στην κατασκευή ειδικών τηλεφωνικών κέντρων και μηχανών  ‘’κρυπτογράφησης’’, σε σημείο – όπως μου έλεγε - να αποστρέφεται τη νέα τεχνολογία των υπολογιστών. Λίγους μήνες πριν  είχε μια δυσάρεστη προσωπική εμπειρία λόγω της υγείας του, που μένω με την εντύπωση ότι έδειξε εμπιστοσύνη στην προτροπή μου και υποθέτω ότι ‘’έφυγε ησύχως  ελπίζω δε και  ανωδύνως’’

Στην οικογένειά του εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια, ευχόμενος να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.  Αντώνης.

Σημείωση: Παρακαλούνται οι αποδέκτες του παρόντος να ενημερώσουν  όσους παλιούς συναδέλφους τον γνώρισαν και αν κάποιος έχει πρόσβαση στα σημερινά στελέχη της υπηρεσίας, να εισηγηθεί τη δημοσίευσή του  στην ιστοσελίδα  τους , σαν μια ελάχιστη αναγνώριση της σημαντικής  προσφοράς του στη δημιουργία του Κλάδου. Αντώνης Ταρνανάς

Δ.Ε.Θ. ή Δ.Ε.Δ

Αρχίζω με τη διευκρίνιση των  αρκτικόλεξων Δ.Ε.Δ., για να προλάβω κάθε απόπειρα παρερμηνείας των , δηλώνοντας ότι σημαίνουν Διεθνής Έκθεση Διαμαρτυρομένων . Είναι κάτι ανάλογο με  την πλατεία Κλαυθμώνος, που το σημερινό της όνομα [δόθηκε το 1878] και   επικράτησε σημαντικών και ιστορικών ονομασιών, που επιχειρήθηκαν ανεπιτυχώς κατά καιρούς, αφού πάντα υπερτερεί η προσπάθεια δικαίωσης, μετά κλαυθμών και οδυρμών ή  άλλως πως !!!

Θεσσαλονικείς , Μακεδόνες και λοιποί Έλληνες γρηγορείτε!!! Ήδη ο Πρωθυπουργός των   βόρειων γειτόνων μας, επικαλούμενος το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, ξεκαθάρισε την ονομασία τους, τη γλώσσα και την εθνικότητα, κρατώντας για όλα  την μόνιμη παλιά επωδό και αλυτρωτική επιδίωξή τους [ίσως αυτό εννοεί ο κ. Κοτζιάς με τον όρο erga omnes] !!!  Το κακό είναι ότι δεν το επικαλούνται μόνο – επίσημα πλέον – οι Σκοπιανοί, αλλά το επικυρώνει και ο πλανητάρχης κ. Τραμπ [ ή όπως αλλιώς αποδίδεται η προφορά του επωνύμου  του] και όσοι σπεύδουν να  επισκεφθούν τα Σκόπια, για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα του σχετικού δημοψηφίσματος της γείτονος. Ο Αυστριακός Καγκελάριος, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ  και η κυρία Μέρκελ, είναι κάποιοι ένθερμοι υποστηρικτές της Συμφωνίας των Πρεσπών, γιατί άραγε;  Ίσως εδώ ο Πρωθυπουργός μας μπορεί να τους δώσει ιδέες, πως γίνεται το ΟΧΙ, ΝΑΙ, χωρίς να χρειάζονται την έξωθεν βοήθεια.  Άντε τώρα να μιλήσει κανείς για Μερκελιστές,  Γερμανοτσολιάδες και Αμερικάνους δολοφόνους των λαών και κυρίως για  ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο!!! Να λοιπόν πώς  η εξουσία αλλάζει τα πράγμα ή με άλλα λόγια πώς γλείφουμε εκεί που λίγο πριν  φτύναμε, που λέει και ο [πραγματικός] λαός.

Επανέρχομαι όμως στη Θεσσαλονίκη και την πάλαι ποτέ ΔΕΘ, με τη διεθνή της ακτινοβολία, που τώρα κατάντησε ο χώρος των διαμαρτυριών και διαδηλώσεων, του συνόλου σχεδόν των Ελλήνων – καθένας για το προσωπικό του πρόβλημα και όλοι μαζί για την εθνική κατάντια μας. Σήμερα οι γιατροί και οι ένστολοι και αύριο όλοι οι υπόλοιποι, μαζί και ο κ. Τσίπρας. Αλήθεια, ύστερα από όσα ο ίδιος έχει εξαγγείλει και έπραξε τα αντίθετα, με ‘’τι μούτρα’’ θα εμφανισθεί στον ίδιο χώρο και ποιοι θα τον ακούσουν ; Πέραν των κομματικών στελεχών  και εκείνων που επιβάλλεται να το κάνουν από επαγγελματική υποχρέωση και τις  χιλιάδες αστυνομικών που κλήθηκαν να τον προστατεύσουνε από τον λαό  ‘’του’’,  πόσοι από αυτούς άραγε  θα τον πιστέψουν;

Δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ στην  θέση του  κ. Πρωθυπουργού , διότι καταλαβαίνω  τι σημαίνει να σε αμφισβητεί και να σε ‘’κράζει’’ ο λαός σου και εσύ να δείχνεις ευχαριστημένος !!! . Δεν μπορώ να φαντασθώ ότι μπορεί ένας ηγέτης και μάλιστα ένας νέος και έξυπνος άνθρωπος, να παριστάνει το ‘’βλάκα’’ και να δέχεται χαμογελαστός την έσχατη αυτή ταπείνωση,  δηλαδή την αμφισβήτηση από τον ίδιο το λαό του.  Έχει και η αναισθησία τα όριά της και η παραβίασή τους  ενίοτε  μπορεί να οδηγήσει  σε επικίνδυνες επιλογές και λύσεις.

 Κύριε  Πρωθυπουργέ, αγνοείστε τους καλοπληρωμένους αυλοκόλακες που σας περιβάλλουν - έστω και αν  αποτελούν δική σας επιλογή  - και τολμήστε να βγείτε μόνος στο λαό να μάθετε επί τέλους τις πραγματικές του σκέψεις . Αν δεν το κάνετε έγκαιρα θα προκαλέσετε ανεπανόρθωτη βλάβη στη χώρα μας, που δεν αμφισβητώ την αγάπη σας γι’ αυτή. Στα τέσσερα σχεδόν χρόνια που κυβερνάτε, το μόνο που μάθατε είναι ‘’να γράφετε αποκλειστικά με το δεξί’’, διότι όλα τα έργα σας δεν έχουν καμιά σχέση με την αριστερά και την πρόοδο που υπαινίσσεστε στις θεωρητικές ‘’επαγγελίες’’ σας.

Μια ειλικρινής εξαγγελία από τη ΔΕΘ πρέπει να περιορίζεται σε μια μεγάλη συγγνώμη από τον Ελληνικό λαό και επίδειξη της  έμπρακτης  μεταμέλειας, έξω από τον προστατευτικό κλοιό των φρουρών σας, που σας καθιστούν δέσμιο της προστασίας των. Μη φοβάστε να κυκλοφορήσετε ελεύθερος ανάμεσα στο λαό ακόμα και στους αγανακτισμένους. Οι Έλληνες είναι φιλήσυχοι άνθρωποι και αποκλείεται να σας βλάψουν, άλλωστε το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι ότι ‘’ξεχνούν’’ εύκολα και αυτό τους το γνώρισμα πληρώνουν διαχρονικά!!!  Φοβάμαι όμως ότι και σε μια τέτοια κίνησή σας, πάλι δεν θα σας πιστέψουν και ίσως αυτό να σας φοβίζει  περισσότερο. Έτσι είναι όμως  η ζωή και κάθε μας ενέργεια έχει το κόστος της και το κόστος αυτό δεν ρυθμίζεται με  ‘’πολιτική διαπραγμάτευση’’.!!!

Ένας συνειδητός  αιθεροβάμων    Αντώνης Ταρνανάς

'The Worst Refugee Camp On Earth'

http://www.informationclearinghouse.info/50171.htm



                                  Αισθάνομαι την ανάγκη να αναδημοσιεύσω    το βίντεο του BBC , παρά την ντροπή που αισθάνομαι για όσα φαίνονται και λέγονται σ' αυτό. Τελικά έχει χαθεί από τους υπεύθυνους και το τελευταίο ίχνος φιλότιμου και λέγεται μάλιστα ότι εισρέουν  μεγάλα ποσά για να επιτελέσουμε το στοιχειώδες ανθρωπιστικό καθήκον μας. Αφού δεν μπορούμε,  γιατί αποδεχόμαστε την πρόταση της κυρίας Μέρκελ να ''δεχτούμε και επιστροφές από την Ευρώπη''; Κάτι μου λέει ότι πρόκειται για συμφωνία κάτω από το τραπέζι έναντι κάποιων ανταλλαγμάτων [ προφανώς οικονομικών].  Αντώνης Ταρνανάς

Η ΦΙΜΩΣΗ

Πρόκειται για νοσηρή και ανώμαλη κατάσταση είτε αυτή αφορά τη λογοκρισία  και στέρηση  της δυνατότητας ελεύθερης έκφρασης,  είτε  την ιατρική  εκδοχή της λέξης. Με τη δεύτερη περίπτωση ασχολείται η επιστήμη και νομίζω με τρόπο αποτελεσματικό , οπότε ας την αφήσουμε να κάνει τη δουλειά της. Εμείς θα προσεγγίσουμε ακροθιγώς την πρώτη , που αποτελεί μια από τις βασικότερες  προϋποθέσεις λειτουργίας της Δημοκρατίας. Το τελευταίο αφορά εκείνους που πιστεύουν στην πραγματική  Δημοκρατία  και όχι στη στολισμένη με διάφορα ‘’διακοσμητικά’’ επίθετα, όπως σοσιαλιστική , λαϊκή κλπ, τα οποία αποτελούν πλεονασμό  και αποβλέπουν στην απόκρυψη  αλλότριων σκοπών και επιδιώξεων. Η ίδια η λέξη σημαίνει το κράτος, την εξουσία του [Δήμου] του λαού  και είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει και ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.  

Δεν νοείται σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης -  να επικαλείται –πολλώ  μάλλον - να μετέρχεται   μεθοδεύσεις  ολοκληρωτικών καθεστώτων ή να μιμείται την πρακτική της εξ ανατολών γείτονος χώρας, σε θέματα ελευθερίας έκφρασης και  Τύπου. Δεν επιτρέπεται όχι μόνο από το Σύνταγμα αλλά και από την κοινή λογική, η ‘’επιλεκτική’’ φίμωση της ελεύθερης   άποψης – την  ευθύνη της οποίας έχουν πάντα εκείνοι  που την εκφράζουν και όχι οι στρατευμένοι  κομματικοί ‘’φρουροί’’ της εξουσίας. Η χώρα μας είναι  δημοκρατική και οφείλει  - ως γενέτειρα της Δημοκρατίας – να τηρεί ευλαβικά τις παρακαταθήκες των αρχαίων προγόνων μας, που έχουν πλέον καταστεί βασικό στοιχείο του παγκόσμιου καταστατικού χάρτη. Υπάρχουν βέβαια και οι νοσταλγοί καθεστώτων που την θέλουν α λα καρτ και ‘’ δήθεν προοδευτική’’, μόνον που υπερασπίζονται την πρόοδο με τις συντηρητικότερες και απεχθέστερες μορφές συντήρησης του παρελθόντος, που έχουν  καταδικαστεί και απορριφθεί από τους λαούς που την έχουν υποστεί στο ‘’πετσί’’ τους.

 Ποιος Νόμος και ποια λογική επιτρέπει σε διακηρυγμένους  οπαδούς ολοκληρωτικών ιδεοληψιών,  περιστασιακά  προσκολλημένους στην όποια εξουσία, να προβαίνουν σε προληπτική λογοκρισία, μέσω της απειλής σύλληψης; Την ίδια στιγμή, πέραν των κομματικών οργάνων, οι ίδιοι και πολλοί όμοιοί τους, δια  των εντύπων  και ηλεκτρονικών μέσων  ‘’τους’’ - με ξενόγλωσσους κυρίως ή χρωματικούς  τίτλους - εξαπολύουν ανεξέλεγκτα μύδρους κατά παντός ‘’στοχευμένου αντιπάλου’’, ξεχνώντας ότι κύρια ευθύνη του Τύπου είναι ο έλεγχος και η κριτική της εξουσίας!!! Διευκρινίζω στο σημείο αυτό ότι η χθεσινή ‘’απαίτηση’’ σύλληψης  κάποιας κυρίας πολιτικού, αποτέλεσε  μόνο την αφορμή γραφής του παρόντος, διότι δεν  γνωρίζω ούτε με ενδιαφέρει η συγκεκριμένη κυρία, το Κόμμα της ή όποιο άλλο πρόσωπο, αναμίχτηκε  στην υπόθεση.

Μοναδική αιτία να ασχοληθώ με το θέμα αποτελεί το γεγονός ότι μου επανέφερε μνήμες εποχών που προσπαθώ να ξεχάσω και καταστάσεις που ‘’υποκριτικά’’ καταδικάζουν και οι σημερινοί λογοκριτές. Είμαι αρκετά παλιός ώστε να έχω ζήσει την εποχή του Γκαίμπελς στη γερμανική κατοχή, τον εμφύλιο και την περίοδο της χούντας και μια δωδεκάχρονη περίοδο  σε χώρες του τότε υπαρκτού σοσιαλισμού, της Άνοιξης της Πράγας συμπεριλαμβανομένης. Μη κρίνετε  ίνα μη κριθείτε , ήταν η προτροπή του Χριστού και αφορά και εκείνους που δεν ‘’πιστεύουν’’ και προσπαθούν να διαφοροποιηθούν με  ‘’στολές παραλλαγής’’. Δεν κάνει το ράσο τον παππά, ούτε ο Γκεβάρα έγινε γνωστός για τις συκοφαντίες και τις αμφιέσεις του!!!

Ένα άλλο στοιχείο, που μου έφερε στο νου ο πρωταγωνιστής που ‘’παρήγγειλε’’ τη χθεσινή σύλληψη, είναι η ανάμιξη στην ονοματολογία μελών οικογενειών, φίλων, συνεργατών κλπ, ώστε μέσα από τη σύγχυση να προκύψει  η επιδιωκόμενη διασπορά της λάσπης. Ερωτώ λοιπόν ευθέως τον ευκαιριακό παλικαρά, αν πράγματι πιστεύει στην οικογενειακή, τη φιλική και τέλος τη συλλογική ευθύνη – την οποία  συχνά  επικαλείται –  γιατί δεν κάνει το ίδιο και για καταδικασμένους για ληστείες και άλλες παράνομες πράξεις,  κατιόντες συγγενείς πρωτοκλασάτων στελεχών του χώρου που διαφημίζει και παντοιοτρόπως προβάλλει; Αν τυχόν έχει πρόβλημα με το αριστερό του προφίλ, μπορεί να τον  βοηθήσει ο κ. Καμένος, όπως βοήθησε και τον κύριο Τσίπρα να γράφει με το δεξί και να δεξιοφέρνει γενικότερα!!!   Αντώνης Ταρνανάς

ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ

Η αϋπνία μου,  που άρχισε προοδευτικά να με ταλαιπωρεί από  την παραμονή της απόλυσης μου από τον στρατό [1958] και έχει επιδεινωθεί τις δυο τελευταίες δεκαετίες με μια διαπιστωμένη υπνική άπνοια – μηχανικής αιτιολογίας - κάνει εφιαλτικό το πλησίασμα της νύχτας. Με τη σκέψη αυτή χθες το βράδυ οργάνωσα την απασχόλησή μου με την παρακολούθηση ενός αγώνα τένις , στα πλαίσια του US OPEN, ανάμεσα στον μεγαλύτερο σύγχρονο τενίστα –Ισπανό Ναδάλ-  και τον   Ρώσο Χατσάνοφ. Ο  αγώνας ξεπέρασε τις 4 ώρες [μέχρι τις 2 το πρωί ώρα Ελλάδος] ήταν συναρπαστικός, οπότε θα μπορούσε να καλύψει τέσσερες σημαντικές ώρες  της αϋπνίας μου. Τελικά όμως, η γνωστή  προληπτικότατα του Ισπανού τενίστα μου δημιούργησε  κάποια  προβλήματα.

Πέρα από τα  πολλά  ‘’γούρια’’ του ,επαναλαμβάνει μόνιμα, πριν από κάθε  σέρβις, μερικές αντιαισθητικές κινήσεις. Με το δεξί του χέρι ‘’πιάνει’’ το κέντρο των οπισθίων του, στη συνέχεια φέρνει το ίδιο χέρι  στη μύτη του  [σαν να το μυρίζει],πιάνει το αριστερό και αμέσως μετά το δεξί του αφτί, κάνοντας  και ένα απαλό πέρασμα από τα φρύδια του. Το ίδιο ακριβώς επαναλαμβάνει και  πριν από κάθε  σέρβις του αντιπάλου του. Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν ότι αυτό γίνεται  εκατοντάδες φορές σε κάθε αγώνα, δημιουργώντας τικ στους θεατές του. Από χθες παρατήρησα για πρώτη φορά, ότι ανάλογα με την έκβαση του σέρβις, πρόσθεσε και ένα πέρασμα από το κέντρο του μπροστινού του ‘’συστήματος’’, δίνοντας την εντύπωση ότι προσπαθεί να ‘’υποτάξει’’ ή να διευκολύνει μια κατάσταση  ‘’erection’’. Το αντιαισθητικό και συνάμα προσβλητικό αυτό θέαμα, έγινε αφορμή  παρατηρήσεων του διαιτητή ‘’ για καθυστερήσεις’’. Η στάση του διαιτητή μου θύμισε την περίπτωση του  αρχιμαφιόζου γκάγκστερ Al Capone, που  συνελήφθη τελικά από τις αμερικανικές αρχές για ‘’φοροδιαφυγή’’. Τι υποκρισία!!!

Παρά τη σπουδαιότητα του αγώνα, είχα αρχίσει να παρουσιάζω έντονα  μιμητικά συμπτώματα  από τις μύριες επαναλήψεις των ίδιων ακριβώς κινήσεων του, οπότε προσπάθησα να βρω εναλλακτικό θέαμα για να περιορίζω τις ενοχλητικές παρεμβολές, χωρίς να χάνω τον σπουδαίο, κατά τα άλλα, αυτόν αγώνα. Τελικά το βρήκα σε ένα επαρχιακό κανάλι της Λαμίας, με  ένα  θαυμάσιο έργο, με πρωταγωνίστρια τη Φανί Αρντάν,  που αναφερόταν στη ζωή της Μαρίας Κάλλας και στην προσπάθεια  των παραγωγών και της ίδιας, να επανέλθει στην επικαιρότητα, μετά τη φωνητική της κάμψη. Ένα μικρό σημειωματάκι της παραγωγής στο τέλος των στοιχείων της ταινίας, έδινε μια μικρή ανακούφιση για όσους έχουν ακούσει την πραγματική Κάλλας, με την υποσημείωση ότι ‘’ κάποιες από τις επιλογές του σκηνοθέτη ίσως να  ήταν   φανταστικές’’!!!

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απόλαυσα παράλληλα δυο σπάνια θεάματα, χωρίς τον κίνδυνο εθισμού και προσβολής της αισθητικής μου, από τις κινήσεις του συναρπαστικού τενίστα και συγχρόνως έζησα το μελωδικό μεγαλείο της μεγάλης μας ντίβας, χωρίς την πικρή γεύση που άφηνε η κακή καλλιτεχνική εξέλιξη της. Έτσι όμως φθάσαμε στην 3^η πρωινή και μετά την όλη αισθητική και μελωδική φόρτιση, ο ύπνος αναβλήθηκε για ευθετότερο μελλοντικό χρόνο. Χάθηκε ακόμα μια ευκαιρία για ύπνο και ξεκούραση αλλά με σημαντικά ανταλλάγματα, παρά τις όποιες ενοχλητικές στιγμές με τα ‘’γούρια’’ του μεγάλου αυτού τενίστα. Τα αποτελέσματα των νυχτερινών αυτών αναζητήσεων, βρίσκονται τώρα ενώπιόν σας.       Αντώνης Ταρνανάς